آریا جوان - طرفداری /هری کین برای چندمین بار در مواجهه با انتقادات در مورد سن، ماندگاری و تداوم، دهان تمامی منتقدین، من‌جمله بنده حقیر را بست و نامش را با افتخار در کتابچه‌های آمار فوتبال ثبت کرد. رکورددار بهترین گلزن فوتبال انگلستان. در شبی طلایی صدمین بازی خود را برای سه شیرها انجام داد و دو گل طلایی با کفش‌هایی طلایی‌تر به ثمر رساند. شبی کامل. بهتر از این نمی‌شد!
کین به دهمین بازیکن انگلیسی تبدیل شد که 100 بازی برای تیم کشور خود انجام داده است. او این افتخار را در لیگ ملت‌ها مقابل فنلاند در ومبلی به دست آورد. دستاوردی که با تقدیم کلاه طلایی از سوی اشلی کول و فرانک لمپارد به کین پیش از مسابقه تقدیر شد.
کاپیتان تیم ملی انگلیس عطش و شور بسیاری برای نمایشی خوب و گلزنی داشت. به‌ویژه پس از چند نمایش ضعیف در مسابقات یورو در تابستان و یک بازی کند برابر جمهوری ایرلند در اولین دیدار مربی جدید انگلستان، لی کارسلی در روز شنبه گذشته، حتی باعث شد برخی درخواست کنارگذاشتن کین را مطرح کنند.
آن گفتگوها و درخواست‌ها پوچ و بی‌معنا بود. کین در طول دورانی طولانی در صحنه بین‌المللی که با ویژگی و گل‌های منحصربه‌فرد مزین شده است، دائماً به منتقدان ثابت کرده است در اشتباه هستند و این بار، یک‌بار دیگر در روز سه‌شنبه مقابل فنلاند با دو گل باشکوه در نیمه دوم به نه تنها به مقاومت سرسختانه فنلاندی‌ها پایان داد؛ بلکه لبان امثالی مانند من را دو کوکه دوخت.
کین همچنان رکوردی را که به‌تنهایی در اختیار دارد بهتر و بهتر می‌کند، و مهاجمان نسل‌های بعد برای شکستن رکوردی که هر روز بهتر و بهتر می‌شود مأموریت شاقی برای شکستن رکورد او دارند. در این دیدار کین گل‌های ٦٧ و ٦٨ خود را برای کشورش به ثمر رساند و با هر معیاری، رکورد قابل‌توجهی به‌حساب می‌آید.
کین در آستانه بازی گفته بود مایل است صدمین بازی ملی خود را با زدن گل تکمیل کند. به‌راستی او یک گلزن بی‌امان است؛ هم برای باشگاه و هم کشور و شرط‌بندی علیه او احمقانه به نظر می‌رسد.
این شب او بود. صدمین حضور او و دو گل زیبایش، حرف‌وحدیث مستمر را درباره لی کارسلی به‌عنوان سرمربی موقت انگلیس تا حدی کاهش داد. پس از غوغای که بر سر تصمیم کارسلی برای نخواندن سرود ملی انگلیس «خدا، حافظ ملکه باشد» قبل از بازی در مقابل جمهوری ایرلند در دوبلین، این شبی بود که تمامی توجهات از رئیس به سمت کاپیتان تغییر مسیر داد.
اکنون کارسلی دو برد از دو مسابقه دارد، و موقعیتش موقتاً تا حدودی مستحکم‌تر شده است، کین ستاره بود، و با آزادی عمل بیشتر، ترنت الکساندر-آرنولد نیز فوق‌العاده بود. این احساس وجود دارد کارسلی شروع تازه‌ای پس از دوران ساوتگیت داشته است.
کارسلیِ تازه ازراه‌رسیده از انجام کارها به‌گونه‌ای متفاوت ترسی ندارد. یک ساعت قبل از شروع بازی، قبل از خداحافظی احساسی ومبلی با سرمربی سابق انگلیس، اسون گوران اریکسون که ماه گذشته درگذشت، کارسلی به‌تنهایی وارد زمین شد و به‌دقت شروع به‌قرار دادن توپ‌های فوتبال روی چمن در یک خط کرد.

ادای احترام به اسون گوران اریکسون، سرمربی اسبق سه‌شیرها
او بارهاوبارها ساعتش را چک کرد و سپس برای لحظه‌ای با دست‌های روی سینه‌اش ایستاد و به تصویر یکی از صفحات بزرگ ومبلی خیره شد؛ گل دوم انگلیس توسط جک گریلیش در پیروزی ٢-٠ مقابل ایرلند در دوبلین. کارسلی مدتی آنجا ایستاد، دست‌هایش را روی هم جمع کرده بود، به اطراف استادیوم نگاه می‌کرد که شروع به پر شدن شده بود، دروازه‌بان‌ها را تماشا می‌کرد که در حال آماده‌سازی خود بودند، هنوز تنها ایستاده بود و منتظر بود تا بقیه بازیکنان انگلیس از تونل بیرون بیایند.
بعد از کامل شدن مراسم اهدای کلاه کین، تیم کارسلی آمد و کار خود را با اطمینان انجام داد و حتی اگر فنلاندی‌ها گهگاهی تهدیدهایی را بروز می‌دادند، اما هرگز مرد خراب کردن شب کین و کارسلی نبودند. کین باید ١٠٠ امین بازی خود را با یک گل در دقیقه ٤ تزیین می‌کرد.

شروع درخشان لی کارسلی، سرمربی موقت تیم ملی انگلیس
کین در اواسط نیمه، شوت خوبی داشت اما لوکاس هرادتسکی، دروازه‌بان فنلاند، به‌خوبی آن را مهار کرد. سپس ضربه سر کین به دلیل آفساید منتفی شد، و فنلاند تیم کارسلی را با دفاع انبوه خود دائماً ناامید و مأیوس می‌کرد.
اشتباهات گاه‌به‌گاه وارد بازی انگلیس شد. دکلان رایس درحالی‌که در عمق نیمه خودی در پی توپ می‌دوید گرفتار شد و کسکینن با ناکام ماندن از آزادسازی تیمو پوکی با یک پاس ساده و سپس زدن ضربه، یک فرصت خوب را از دست داد.
گومز بی‌سروصدا در خط هافبک چشمگیر بود، مرتب و منظم عمل می‌کرد و وقتی که انگلیس نیاز داشت با تکل‌های تیز خود مالکیت توپ را به دست می‌آورد. هر چه نیمه او طولانی‌تر شد، بیشتر تبدیل به یک نبرد فرسایشی بدل شد. تهدید انگلستان زمانی بیشتر شد که ترنت الکساندر-آرنولد از دفاع راست به خط میانی رفت.
چهار دقیقه قبل از پایان نیمه، الکساندر-آرنولد از خالق خطر به خطر اصلی تبدیل شد. او برای ضربه ایستگاهی جلو آمد و توپ را دور دیوار مدافعین چرخاند، جمعیت منتظر بودند تا تور تکان بخورد؛ اما توپ با فاصله‌ای نزدیک فقط هوا را شکافت و به بیرون رفت.
هنگامی که در لبه محوطه بلافاصله پس از اغاز نیمه دوم روی گریلیش خطا شد، چشمان کین روشن شد. شانس خود را امتحان کرد. ضربه آزاد از کنار دیوار گذشت. اما هرادتسکی شیرجه زد وبا یک دست به آن توپ را به بیرون هل دهد.
هر چند انگلیس به‌تازگی شروع به ایجاد موقعیت‌های بیشتری کرده بود، هرادتسکی همچنان در مقابل ضربات بازیکنان انگلیس مقاومت می‌کرد. سنگربان فنلاند بار دیگر ضربه سر کاپیتان انگلیس را دفع کرد، اما درست زمانی که به نظر می‌رسید ممکن است از آن شب‌ها باشد، کین گلی را که به‌شدت برای ثبت صدمین بازی ملی خود خواهان آن بود، به دست آورد و انگلیس را پیش انداخت.
این الکساندر-آرنولد بود، درحالی‌که کین پشت به دروازه در لبه محوطه فنلاند ایستاده بود، توپ را برای او ارسال کرد، اما گل تماماً کار خود کاپیتان بود. کین چرخید و توپ را از میان پاهای رابرت ایوانف عبور داد، درحالی‌که ایوانف سعی داشت او را ببندد. کین به سمت توپ دوید و یک شوت غیرقابل‌مهار را بالای سر هرادتسکی و زیر تیرک دروازه کوبید.
کین با خوشحالی با مشت به هوا کوبید و هم‌تیمی‌ها احاطه‌اش کردند. در سکوها، خانواده او با شادی جشن گرفته بودند و روی خط کناری، کارسلی مشتش را با خوشحالی گره کرد. این پیروزی او هم به‌حساب می‌آمد. کین به هدفش رسید و دیوار کوچه بن‌بست شکسته شده بود.

اهدای کلاه طلایی به هری کین از سوی فرانک لمپارد و اشلی کول
انگلیس باید تقریباً بلافاصله گل دوم را می‌زد. یکی دیگر از توپ‌های درخشان الکساندر-آرنولد به ابرچی ازه در پشت خط دفاع فنلاند رسید، اما زمانی که او سعی کرد توپ را از کنار هرادتسکی وارد دروازه کند، دروازه‌بان فنلاندی به‌خوبی ایستاد و توپ را دور کرد.
کمی طول کشید تا کین درس دیگری را در زمینه تمام‌کردن به همه ما ارائه دهد. ١٤ دقیقه مانده به پایان، نونی مادوکه توپی هوشمندانه را برای کاپیتان انگلیس ارسال کرد. کین توپ را گرفت و بی‌درنگ از سرعت توپ استفاده کرد تا توپ را از هرادتسکی عبور دهد و به گوشه دوردست او دروازه بکوبد.
جشن صدمین بازی با گل دوم تکمیل شد، کارسلی موقتاً در پست موقتی خود ابقا شد و تمام آن تردیدهای پوچ در مورد جایگاه کین در تیم نیز از بین رفت. ظاهراً باید زبان‌هایمان را گاز بگیریم، سرهایمان را خم کنیم و با همه شک و تردیدها بپذیریم «هری کین» مردی با ١٠٠ بازی ملی و ٦٨ گل که تعداد هر دو بیشتر از این هم خواهد شد، از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال بریتانیا و اروپا است.