بزرگنمايي:

آریا جوان - مهر /عادل بزدوده طراح عروسک‌های سینمایی و تلویزیونی با اشاره به لزوم مراقبت از عروسک‌ها و حفظ آن‌ها در طول زمان درباره شوخی‌هایی که نسبت به ترسناک بودن برخی عروسک‌ها مطرح می‌شود، واکنش نشان داد.
عادل بزدوده کارگردان، طراح و سازنده شخصیت های عروسکی درباره نگهداری از عروسک های برنامه های تلویزیونی مختلف به خبرنگار مهر بیان کرد: باید نوعی مراقبت و محافظت از این کاراکترهای عروسکی انجام بگیرد اما هنوز نتوانسته ایم جایگاه معنوی و مادی عروسک‌ها را حفظ و از هویت این عروسک‌ها نگهداری کنیم.
وی با اشاره به خاطراتی دور از زمان تحویل عروسک های سریال «خونه مادربزرگه» به تلویزیون اضافه کرد: ما همه عروسک های مجموعه «خونه مادربزرگه» را در زمان خود به شبکه دو تحویل دادیم اما چیزی از آن عروسک ها باقی نمانده است و گویی حفظ این آثار به یک فوق تخصص نیاز دارد.
بزدوده درباره اینکه تاکنون از موزه عروسک ها در شهرک غزالی بازدیدی داشته است یا خیر؟ توضیح داد: خیر من نرفته ام این موزه را ببینم اما هر از گاهی برخی از دانشجویان و هنرجویانم برای شناخت طهران قدیم و جدید به شهرک غزالی می روند و درباره این عروسک ها هم نکاتی را بیان می کنند. بعد از بازدید مثلاً از من می پرسند چرا این عروسک ها از بین می روند یا از من می پرسند نظارتی روی آنها دارم یا نه.
این کارگردان عروسکی درباره سهم عروسک ها در اثرگذاری روی کودکان و نوجوانان دهه 60 و 70 بیان کرد: در این سال ها عروسک های زیادی از بین رفته اند چون نظارت درستی وجود نداشته است و شاید الان کمتر کودکان و نوجوانان آن تاثیر را درک کنند. اما خاطره سازی این عروسک ها را کسی نمی تواند کتمان کند. تاثیر تربیتی و آموزشی را که یک عروسک روی بچه ها داشته است نمی توان از خاطرات حذف کرد.
سازنده عروسک «زی زی گولو» با تاکید بر لزوم توجه و احیای عروسک ها گفت: خاطرم هست زمانی در موزه سینما در باغ فردوس روی گوش عروسک های من شماره تلفن نوشته بودند. این ماجرا برای حدود یک دهه پیش است و بعد از آن ما با خانم مرضیه برومند تلاش کردیم این عروسک ها را احیا کنیم، کاری که به نظرم باید منظم باشد و به یک مراقبت دائمی نیاز دارد.
وی با اشاره به عروسک هایی که در عمر حرفه ای خود ساخته است، بیان کرد: عروسک های «شهر موش ها» مثل معلم، کپل، گوش دراز، دم دراز و … همه طی این چند دهه از بین رفته اند. دغدغه من حفظ همه عروسک ها در طول این سال هاست که در تلویزیون و سینما ساخته شده است. خود من در «شهر موش‌ها 1» روی 25 عروسک کار کردم و اگر عروسکی را ببینم که محافظت نشده است حتماً حالم بد می شود و اشکم در می آید. این مراقبت از عروسک ها برای ما خانواده عروسک سازان خیلی مهم است.
این طراح عروسک در بخش دیگر صحبت هایش درباره شوخی هایی که این سال ها با چهره کاراکترهایی مثل مادربزرگه یا هاپوکمار به عنوان شخصیت های ترسناک کودکی صورت گرفته است، گفت: بخشی که شوخی است که ما هم حرفی نداریم اما این را بگویم که ما هیچ گاه بی گدار به آب نزدیم مثلاً برای «خونه مادربزرگه»، مادربزرگ این سریال از روی شخصیت واقعی‌ به نام ننه حلیمه که در ده «بشم» حوالی انزلی زندگی می‌کرد، ساخته شد. این مادربزرگ وقتی به خانه اش می آمد همه حیواناتش را اداره می کرد و همین برای ما الگویی شد که بگوییم چقدر خوب و از آن ایده گرفتیم.
وی در پایان عنوان کرد: همه شخصیت ها به نوعی ما به ازای واقعی داشتند و این چنین سگ و گربه و پرنده و … در کنار هم قرار گرفتند. این قصه هم در شرایط جنگی روایت می شد یعنی زمانی که نیاز بود آدم ها در کنار هم باشند بنابراین خانواده ای که طراحی کردیم برای توجه به رویکرد اتحاد بود. به هر حال ما همان زمان با روان شناس و جامعه شناس هم در ارتباط بودیم و سرخود سراغ ساخت یک محصول نرفتیم. در هیچکدام از آثار ما این نبوده است که صرفاً بخواهیم کاری را ساخته باشیم.