آریا جوان - حفاری‌ها در مرکز چین منجر به کشف یک مقبره 5000 ساله پر از آثار باستانی مربوط به یک فرهنگ ماقبل تاریخ شده است.
به گزارش فرادید، حفاری‌ها در مرکز چین منجر به کشف یک مقبره 5000 ساله پر از آثار باستانی فرهنگ داوِنکو شده است. کارشناسان معتقدند اندازه مقبره و گنجینه‌ی آثار درون آن نشان می‌دهد مالک آن یک پادشاه ماقبل تاریخ بوده است. تنوع این آثار، گواه ارتباطات فرهنگی فراتر از منطقه است. 
پاییز امسال در استان هِنان مرکز چین، باستان‌شناسان تعدادی مقبرۀ باستانی را در ویرانه‌های وانگ‌جوانگ کشف کردند. بخصوص مقبره موسوم به M27 به شکل خاصی هیجان‌انگیز بود. ممکن است با توجه به اندازه مقبره، تابوت‌ها و انبوه گورنهاده‌ها، این مقبره به یک پادشاه ماقبل تاریخ تعلق داشته است. کارشناسان اکنون بر این باورند که احتمال دارد کل این مکان پایتخت یک پادشاهی ماقبل تاریخ بوده که از فرهنگ باستانی داونکو در دوران نوسنگی سرچشمه گرفته باشد که از 4000 سال تا 2600 پیش از میلاد وجود داشته است. 
به گزارش چاینا دیلی، ژو گوآنگهوآ، دانشیار دانشگاه کپیتال نرمال و معمار اصلی این کاوش، گفته: «آخرین کشف نشان می‌دهد ویرانه‌های وانگ‌جوانگ یک سکونتگاه معمولی نیستند، بلکه پایتخت یک پادشاهی ماقبل تاریخ هستند.» 
اندازه مقبره نخستین سرنخ این گمانه‌زنی بود. این مقبره با طول حدود 4 متر و تقریباً 3 متر عرض، یکی از بزرگترین مقبره‌های آن دوره است. حتی تابوت چوبی با یک گنجانه‌ی درونی و بیرونی با هم به اندازه 16 مترمربع چشمگیر است. افزون بر این، درون مقبره حدود 350 گورنهاده شامل تقریباً 200 زیورآلات یشمی، ابزار استخوانی، بقایای حیوانات و 100 قطعه سفال وجود داشت. وجود فک پایین خوک که بیشترین استخوان حیوان در مقبره است، نمایانگر ثروت بوده است. 
این آثار در نواحی شرقی و مرکزی چین باستان و حوضه رودخانه یانگ‌تسه را دربرمی‌گیرند. لی زینوِی، معاون مؤسسه تاریخ باستان در آکادمی علوم اجتماعی چین، گفته: «کشف این آثار گواه مبادلات آغازین تمدن اولیه چین است و شواهدی از ماهیت تنوع در تمدن چین ارائه می‌کند. این مکان دارای نمونه‌های مهمی برای مطالعه‌ی آمیختگی فرهنگی در مناطق مختلف ماقبل تاریخ است.» 

در حالی که بسیاری از مصنوعات از دور و بر سرچشمه گرفتند، یافته‌هایی نیز وجود دارند که به آیین‌های محلی اشاره دارند، مانند دفن دندان‌های گوزن آبی و کوزه‌هایی با دهانه‌های کوچک. مجله باستان‌شناسی گزارش داده که فرهنگ داوِنکو به دلیل پیشرفت‌هایش در تولید سفال معروف شده و به شکل‌گیری فرهنگ آیینی سلسله‌های چینی کمک کرده است. 
گوآنگ‌هوآ معتقد است این مقبره شواهدی از آسیب‌دیدگی در مدت کوتاهی پس از ساخت را هم دارد. این آسیب‌دیدگی شاید یک اقدام آگاهانه برای سرپیچی از رقبا بوده، چون بقایای صاحب مقبره تا حد زیادی برده شده و فقط استخوان‌های انگشت پا باقی مانده و قطعات تشریفاتی آگاهانه شکسته شده‌اند. 
M27 برجسته‌ترین کشف در این مکان بود، اما باستان‌شناسان در مجموع 45 مقبره از فرهنگ داونکو کشف کردند. لیو هایوانگ باستان‌شناس گفته: «سفال‌های نفیس، ابزارهای سنگی و مصنوعات یشم به روشنی تقسیم کار و سطح بهره‌وری آن زمان را نشان می‌دهند. غنای گورنهاده‌ها ارتباط نزدیکی با اندازه مقبره‌ها دارد و نشان می‌دهد سلسله مراتب اجتماعی و طبقه‌بندی طبقاتی روشنی از پیش وجود داشته است.»