بزرگنمايي:

آریا جوان - تسنیم /روبرتو پیاتزا در صحبت‌های اخیر خود نشان داد با برنامه‌ریزی دقیق و بهره‌گیری از تکنولوژی و همکاری با مربیان داخلی به دنبال ارتقای سطح تیم ملی والیبال ایران است.
روبرتو پیاتزا، سرمربی جدید تیم ملی والیبال ایران، در نخستین نشست خبری خود در تهران به موضوعات مهمی اشاره کرد که می‌تواند بر آینده والیبال ایران تأثیرگذار باشد. این مربی ایتالیایی تأکید کرد که تصمیم‌گیری در مورد انتخاب بازیکنان و کادر فنی بر عهده اوست و فدراسیون والیبال تنها اطلاعات و سوابق بازیکنان را در اختیارش قرار داده است. این موضوع نشان‌دهنده استقلال پیاتزا در تصمیم‌گیری‌های فنی است.
پیاتزا همچنین به اهمیت استفاده از تکنولوژی برای نظارت بر عملکرد بازیکنان اشاره کرد که با توجه به عدم امکان حضور مستمر در ایران، از دستیاران خود برای رصد لیگ و بازیکنان بهره می‌برد. وی دست خود را برای همکاری با مربیان ایرانی باز گذاشته و آماده تبادل تجربیات با آن‌هاست.
با توجه به این اظهارات، می‌توان آینده روشنی برای والیبال ایران متصور شد، زیرا پیاتزا با برنامه‌ریزی دقیق و بهره‌گیری از تکنولوژی و همکاری با مربیان داخلی، به دنبال ارتقای سطح تیم ملی است.
صحبت‌های روبرتو پیاتزا چند نکته خاص و جالب توجه داشت که نشان‌دهنده سبک کاری و دیدگاه اوست:
استقلال در تصمیم‌گیری‌ها

پیاتزا به‌ صراحت اعلام کرد که انتخاب بازیکنان و برنامه‌ریزی‌های تیم ملی به‌طور کامل بر عهده اوست و فدراسیون تنها اطلاعات و سوابق را در اختیارش قرار داده است. این نشان‌دهنده تمایل او به کنترل کامل روی جنبه‌های فنی تیم است.
استفاده از تکنولوژی و علم روز
او به اهمیت نظارت علمی بر عملکرد بازیکنان و استفاده از ابزارهای تحلیلی اشاره کرد. این موضوع می‌تواند رویکردی نوآورانه و مدرن به تیم ملی بیاورد که پیش از این کمتر دیده شده است.
تمرکز روی بازیکنان جوان و آینده‌دار
پیاتزا گفته که لیگ ایران پتانسیل بالایی دارد و او به‌ دقت بازیکنان جوان را زیر نظر خواهد داشت. این می‌تواند زمینه‌ساز تغییر نسل موفقی در تیم ملی شود.
تعامل با مربیان ایرانی
او آمادگی خود را برای همکاری با مربیان داخلی اعلام و حتی اشاره کرده که برای توسعه والیبال در ایران از تجربیات آن‌ها نیز استفاده خواهد کرد. این نشان از نگاه مشارکتی و احترام او به منابع داخلی دارد.
محدودیت زمانی حضور در ایران
نکته قابل توجه دیگر این است که او به‌ دلیل شرایط شغلی و خانوادگی نمی‌تواند به‌صورت دائمی در ایران باشد و از دستیاران خود برای رصد لیگ و بازیکنان استفاده می‌کند. این موضوع می‌تواند چالشی باشد که مدیریت آن نیازمند برنامه‌ریزی دقیق است. موفقیت او به حمایت فدراسیون، هماهنگی با کادر داخلی و اجرایی‌شدن برنامه‌هایش بستگی دارد.
اگر روبرتو پیاتزا، سرمربی تیم ملی والیبال ایران، در پایان سال اول قراردادش نتایج قابل قبولی به دست نیاورد، فدراسیون والیبال ایران می‌تواند اقدامات زیر را بررسی کند:
ارزیابی عملکرد دقیق
بررسی نتایج و عملکرد تیم در مسابقات رسمی و دوستانه
تحلیل دلایل احتمالی عدم موفقیت (مشکلات تاکتیکی، انگیزشی، یا فنی)
مشورت با کارشناسان والیبال و بازیکنان درباره نقاط قوت و ضعف سرمربی
جلسه با سرمربی
برگزاری جلسه‌ای با روبرتو پیاتزا برای بررسی دلایل ناکامی و شنیدن برنامه‌های او برای بهبود.
ارزیابی این‌که آیا او برنامه‌های عملی و قابل قبولی برای رفع مشکلات دارد یا خیر.
ایجاد فرصت برای جبران
اگر دلایل ناکامی متأثر از عوامل خارجی (مانند مشکلات ساختاری، کمبود زمان آماده‌سازی، یا مصدومیت بازیکنان کلیدی) باشد، می‌توان به او فرصت دیگری داد.
تعیین اهداف کوتاه‌مدت و میان‌مدت برای بهبود عملکرد تیم و نظارت دقیق بر تحقق آن‌ها.
بازنگری در قرارداد
اگر در قرارداد بندی وجود دارد که امکان فسخ یا بازنگری را فراهم کند، بررسی شرایط حقوقی قرارداد ضروری است.
مذاکره برای کاهش مدت قرارداد یا اعمال تغییرات در مفاد آن.
تغییر کادر فنی در صورت لزوم
اگر هیچ نشانه‌ای از بهبود یا امید به موفقیت در آینده دیده نشود، تصمیم به تغییر سرمربی می‌تواند یک گزینه منطقی باشد.
در این صورت، فدراسیون باید با دقت و بر اساس معیارهای حرفه‌ای، سرمربی جدیدی انتخاب کند که با اهداف و ظرفیت‌های تیم ملی هم‌خوانی داشته باشد که البته کار آسانی نخواهد بود.
تقویت ساختار پشتیبانی تیم
حتی اگر سرمربی تغییر نکند، بهبود تیم ممکن است نیازمند تغییراتی در کادر فنی، مشاوران یا ساختار پشتیبانی باشد.
حفظ آرامش و انسجام تیمی
تصمیم‌گیری در مورد تغییر یا حفظ سرمربی نباید موجب ایجاد بی‌ثباتی در تیم شود.
اطلاع‌رسانی شفاف به بازیکنان و رسانه‌ها برای جلوگیری از شایعات و تنش‌های بی‌مورد، اهمیت زیادی دارد.
در نهایت، فدراسیون باید تصمیمی بگیرد که چه کاری در بلندمدت به نفع پیشرفت والیبال ایران است، چه با حفظ پیاتزا و چه با جایگزینی او.