آریا جوان - این لباس با 8 و نیم متر مخمل سفید کاشان، 25 متر حریر سفید و آبی چالوس و 10 متر ابریشم تهیه شده و با 800 فیروزه چینی و مروارید تزئین یافته است.

در روزهای نخست بهمن 1352 شکایت عجیبی در دادگستری تهران ثبت شد. ماجرا از این قرار بود که «میترا خلیل‌تاش» صاحب مزون «سوگلی» تهران به دادگستری شکایت کرد که بنا به سفارش شهرام بهارمست صاحب موسسه مد «گلبانگ» لباس گران‌قیمتی برای الیزابت تیلور دوخته تا در یک نمایش مد عرضه شود و سپس برای الیزابت تیلور ارسال شود اما در شب نمایش مد، لباس دیگری را به جای لباسی که او دوخته معرفی کرده‌اند و سفارش‌دهنده نیز از پرداخت ده هزار تومان دستمزد دوخت لباس خودداری می‌کند.
گزارش این ماجرای عجیب را که به تاریخ 13 بهمن 1352 در مجله «زن روز» منتشر شد در ادامه می‌خوانید:
چندی پیش موسسه مد «گلبانگ» ضمن ارائه مدل‌ها و طرح‌های سال 1974 خود در یکی از هتل‌های تهران، لباسی را نیز به عنوان یک طراح ایرانی که مخصوصا برای الیزابت تیلور تهیه و دوخته شده و گویا ده هزار دلار نیز قیمت دارد، به تماشاگران نمایش معرفی کرد، و بعد از این نمایش بود که خانم میترا خلیل‌تاش به دادگستری شکایت برد و اعلام کرد که اولا لباس ارائه‌شده قلابی است و طرح و مدل اصلی که با استفاده از مدهای اصیل ایران برای الیزابت تیلور و توسط خود او دوخته شده، نیست و ثانیا سفارش‌دهنده لباس از پرداخت ده هزار تومان دستمزد او خودداری می‌کند و به همین جهت تقاضای تعقیب او را دارد. ما با هر دو نفر تماس گرفتیم تا از حقیقت ماجرا آگاه شویم. خانم خلیل‌تاش گفت:
این لباس را مدیر موسسه گلبانگ مخصوص الیزابت تیلور و به اندازه‌های تن او به من سفارش داد تا در شب نمایش مد عرضه شود و گفت که هر دستمزدی را که لازم باشد به خاطر این لباس خواهد پرداخت. من هم به همراه یک خانم هنرمند دیگر که در مزون من کار می‌کنند، دو ماه تمام شب و روز برای تهیه این لباس زحمت کشیدم و آن را بهترین کار و طرح خود می‌دانم.
این لباس با 8 و نیم متر مخمل سفید کاشان، 25 متر حریر سفید و آبی چالوس و 10 متر ابریشم تهیه شده و با 800 فیروزه چینی و مروارید تزئین یافته است. چون لباس از مخمل سفید بود، خیلی زحمت کشیدم که ضمن دوخت کثیف نشود، و فقط تزئین آن یک ماه وقت مرا گرفت اما وقتی لباس آماده شد سفارش‌دهنده آن شروع کرد به چانه زدن بر سر دستمزد، و حاضر نشد ده هزار تومان دستمزد و مخارج عادلانه را بپردازد. من هم چون برای طرح و دوخت این لباس خیلی زحمت کشیده‌ام، ناچار برای گرفتن دستمزد خود شکایت کردم.
خیلی‌ها حاضر بودند این لباس را از من بخرند، ولی من آرزو داشتم که خانم الیزابت تیلور این لباس را در یکی از فیلم‌های خودش بپوشد و به این ترتیب طرح‌ها و مدل‌های اصیل ایرانی در جهان رواج یابد. متاسفانه در شب نمایش مد، یک لباس دیگر را به عنوان لباس ایرانی الیزابت تیلور معرفی کردند و هم تماشاگران را ناراحت کردند و هم حق مرا ضایع کردند...

اما آقای شهرام بهارمست در مورد ماجرای اختلاف و شکایت بر سر لباس ایرانی الیزابت تیلور گفت:
- من بودم که برای برگزاری ششمین نمایش مد موسسه خود به این فکر افتادم که یک لباس ده هزار دلاری با الهام از طرح‌ها و مدهای اصیل و پارچه ایرانی برای خانم الیزابت تیلور تهیه کنم و پس از نمایش آن، لباس را برای الیزابت تیلور بفرستم تا خانم‌های آمریکایی و اروپایی ببینند و بدانند که ایران نیز می‌تواند یکی از ارائه‌دهندگان لباس‌ها و مدها و پارچه‌های زیبای جهان باشد.
برای اجرای این تصمیم با خانم خلیل‌تاش صاحب مزون سوگلی و خانم فرزانه ملکی صاحب یک مزون دیگر تماس گرفتم، و با زحمت زیاد اندازه‌ها و سایزهای خاص بدن الیزابت تیلور را هم به دست آوردم.
مواد اولیه لباس از قبیل پارچه‌های مخمل و حریر و فیروزه‌های چینی و مرواریدها را نیز من در اختیار خانم خلیل‌تاش قرار دادم اما خیلی زود متوجه شدم که او می‌خواهد برای دوختن یک لباس ده هزار تومان دستمزد بگیرد و چون این مبلغ را عادلانه نمی‌دانستم، و خانم خلیل‌تاش هم حاضر نبود یک شاهی کمتر بگیرد ناچار به خانم فرزانه ملکی مراجعه کردم و لباس ایرانی الیزابت تیلور که در نمایش مد عرضه گردید کار ایشان بود.
حالا هم قرار است آن را با افزودن یک کمربند فیروزه‌نشان برای الیزابت تیلور بفرستم... من از چگونگی شکایت خانم خلیل‌تاش خبری ندارم ولی شخصا نیز به دلیل گرانی دستمزد پیشنهادی ایشان، به اتاق اصناف شکایت کرده‌ام ولی به هر حال اگر این خانم دستمزد خود را تا حد عادلانه پایین بیاورد حاضرم آن را بپردازم تا ماجرا فیصله یابد...
آقای «موسی عالی» معاون دادسرای تهران در مورد این پرونده گفت: «این شکایت جنبه جزایی ندارد، و تنها یک مسئله حقوقی است و بنابراین قاضی دادگاه حقوقی پس از رسیدگی‌های لازم نظر خود را اعلام خواهد داشت.»
به هر حال فعلا دو طرف قضیه سخت دو پا را توی یک کفش کرده‌اند تا حرف خود را به کرسی بنشانند، و هنوز سر خانم الیزابت تیلور بی‌کلاه مانده است و تنش بی‌لباس