آریا جوان - رسانه‌های استرالیایی گزارش دادند، جیمز هریسون که با اهدای حدود 1200 بار پلاسمای خود، جان بیش از 2.4 میلیون نوزاد را نجات داد، در خانه سالمندان در استرالیا درگذشت.

جیمز هریسون، مرد نیکوکار استرالیایی، در سن 88 سالگی درگذشت. او در طول شصت سال از زندگی‌اش، بیش از 2.4 میلیون نفر را نجات داد. این افراد، که عمدتا کودکانی بودند که جانشان به خطر افتاده بود، با کمک پلاسمای خون نادر هریسون زنده ماندند.
به نقل از العربیه، هریسون به «مردی با بازوی طلایی» شهرت داشت. دلیل این شهرت، اهداهای مستمر خون او بود که با استفاده از آنتی‌بادی نادری به نام (Anti-D) به تولید داروهایی کمک می‌کرد که مادران بارداری که خونشان به جنین آسیب می‌رساند، دریافت کنند. این دارو در درمان بیماری «ریسوس» موثر است.
هریسون از سال 1954 به طور منظم خون اهدا می‌کرد. او هر دو هفته یک بار به اهدا پلاسمای خون می‌پرداخت و هیچ‌گاه در این کار وقفه نمی‌انداخت. او تا سال 2018 و در سن 81 سالگی به اهدا ادامه داد.

در بدن هریسون آنتی‌بادی (Anti-D) وجود داشت که برای درمان بیماری ریسوس استفاده می‌شود، نوعی بیماری که می‌تواند باعث آسیب به جنین و حتی مرگ او شود. پیش از توسعه این درمان در دهه 1960، از هر دو کودکی که مبتلا به این بیماری می‌شدند، یکی جان خود را از دست می‌داد. اما پس از آن، اهدا‌کنندگانی مانند هریسون نقش بسیار مهمی در کنترل این بیماری ایفا کردند.
هریسون یکی از معدود افرادی در استرالیا بود که قادر به تولید این آنتی‌بادی نادر در بدن خود بود. در واقع، او تنها یکی از کمتر از 200 نفر در این کشور بود که می‌توانست مقدار کافی از این آنتی‌بادی را برای کمک به درمان بیماری ریسوس تولید کند.
در سال 1999، هریسون به دلیل فداکاری‌هایش مدال استرالیا را دریافت کرد. همچنین از سال 2005 تا 2022 او رکورددار جهانی بیشترین تعداد پلاسمای اهدا شده بود. او به هیچ‌وجه انتظار پاداش نداشت و تنها به دلیل اخلاق و فداکاری‌اش به این کار ادامه می‌داد.
استیون کورنلیسین، مدیر اجرایی شرکت «لایف‌بلود»، از جیمز به عنوان فردی نیکوکار و سخاوتمند یاد کرد و گفت: «جیمز هیچ‌گاه از اهدا دست نکشید و همیشه برای کمک به دیگران آماده بود، حتی پس از فوت همسرش باربارا که خود نیز اهداکننده خون بود.»
هریسون با این اقدام‌های نیکوکارانه ارثی بی‌نظیر از خود به جای گذاشت. او همیشه امیدوار بود که روزی فردی در استرالیا رکورد او را در اهدا پلاسمای خون بشکند.
پلاسما و اهدای آن
پلاسما قسمت مایع خون است. حاوی پروتئین ها و آنتی بادی هایی است که برای لخته شدن و ایمنی بسیار مهم هستند. حدود 55 درصد خون را پلاسما تشکیل می دهد.
اهدای پلاسما شامل اهداء خون، استخراج پلاسما و بازگرداندن آنچه از خون باقی مانده به فرد است. اهدای پلاسما از طریق یک سوزن که در طول فرآیند در بازو باقی می ماند انجام می گیرد.
یک واحد پلاسمای اهدایی
پلاسما به طور معمول به دلیل وجود بیلی‌روبین، کاروتنوئیدها، هموگلوبین و ترانسفرین زرد رنگ است

پلاسما تقاضای زیادی دارد، زیرا به درمان سرطان و سایر بیماری های زمینه ای کمک می کند. کارشناسان بر این باورند که پلاسما ممکن است حاوی آنتی‌بادی‌هایی برای SARS-CoV-2، ویروسی که در پشت این بیماری قرار دارد، باشد. دریافت پلاسما با این آنتی بادی ها می تواند به فرد در مبارزه با عفونت کمک کند.
همه گروه های خونی می توانند پلاسما اهدا کنند ولی افراد دارای خون AB دارای یک نوع پلاسما جهانی هستند، به این معنی که فرد با هر گروه خونی می تواند این پلاسما را با خیال راحت دریافت کند. این با داشتن گروه خونی جهانی که O منفی است متفاوت است.
نهادهای بهداشتی جهان از همه افراد به ویژه کسانی که دارای خون AB هستند می‌خواهند پلاسما اهدا کنند. یک فرد می تواند این کار را هر 28 روز یک بار انجام دهد. بررسی ها نشان می دهد که اهدای پلاسما بی خطر است.