بزرگنمايي:

آریا جوان - خراسان /تحقیقات جدید نشان می‌دهد جویدن مواد غذایی با سفتی متوسط ممکن است فراتر از خرد کردن غذا عمل کند و بتواند با افزایش سطح یک آنتی‌اکسیدان طبیعی، قدرت مغز را تقویت کند و در نتیجه حافظه را بهبود بخشد. مطالعه‌ای که به تازگی در مجله «مرزها در علوم اعصاب سیستمی» منتشر شده، بررسی کرده که جویدن مواد مختلف چگونه بر مغز تاثیر می‌گذارد و نشان داده است که جویدن چوب، در مقایسه با جویدن آدامس، به میزان قابل‌توجهی باعث افزایش سطح آنتی‌اکسیدانی به نام گلوتاتیون در مغز می‌شود.
​​​​​​​نحوه انجام این پژوهش
به گزارش سای‌پوست برای انجام این پژوهش، محققان 52 دانشجوی سالم دانشگاهی در کره‌‌جنوبی را مطالعه کردند. آن‌ها دانشجویان را به دو گروه تقسیم کردند: یک گروه آدامس می‌جوید و گروه دیگر چوب‌هایی کوچک مشابه چوب بستنی می‌جویدند. محققان اطمینان حاصل کردند که دو گروه از نظر سن، جنسیت و سطح تحصیلات مشابه باشند. پژوهشگران قبل از شروع جویدن و سپس پنج دقیقه پس از آن، با استفاده از یک روش تصویربرداری مغزی ویژه به نام طیف‌سنجی تشدید مغناطیسی، سطح گلوتاتیون را در بخشی از مغز به نام قشر کمربندی قدامی اندازه‌گیری کردند. این ناحیه از مغز به دلیل نقش مهمی که در کنترل شناختی و فرایندهای فکری دارد، موردتوجه قرار گرفت.
جویدن آدامس چنین تاثیری ندارد
محققان پس از تحلیل داده‌ها به نتایج جالبی رسیدند. در مرحله نخست، آن‌ها سطح گلوتاتیون در قشر کمربندی قدامی قبل و بعد از جویدن را مشاهده کردند و متوجه شدند سطح گلوتاتیون در گروهی که چوب جویده‌اند، بیشتر از قبل شده است. این نشان می‌دهد جویدن چوب احتمالا مقدار این آنتی‌اکسیدان مهم در آن ناحیه مغز را افزایش داده است. در مرحله‌ بعد، پژوهشگران رابطه‌ بین تغییرات سطح گلوتاتیون و عملکرد در آزمون‌های شناختی را بررسی کردند. آن‌ها دریافتند در گروهی که چوب می‌جویدند، افزایش سطح گلوتاتیون با نمرات آزمون‌های مربوط به حافظه‌ فوری و حافظه‌ داستانی رابطه‌ مثبتی دارد. به این معنا که افرادی که پس از جویدن چوب در سطح گلوتاتیون افزایش بیشتری نشان دادند، در آزمون‌های حافظه هم عملکرد بهتری داشتند. نکته‌ جالب این جاست که چنین رابطه‌ای در گروهی که آدامس می‌جویدند، مشاهده نشد و در ارتباط بین سطح گلوتاتیون و عملکرد حافظه‌ای تغییری پیدا نشد. البته این مطالعه هم مانند تمام تحقیقات، محدودیت‌هایی دارد که باید در نظر گرفته شوند. از جمله این که این مطالعه فقط روی دانشجویان جوان و یک ناحیه از مغز متمرکز بود، مدت‌زمان جویدن کوتاه بود و تفاوت‌ بین مواد جویدنی، فراتر از سختی، در نظر گرفته نشده بود.