بزرگنمايي:

آریا جوان - به فال اعتقاد نداشته باش، ولی نیم نگاهی به آن داشته باش، اگر موافق این ضرب المثل هستید فال حافظ یکشنبه 7 اردیبهشت 1404 را بخوانید.

متولدین فروردین
غزل شماره: 337
چرا نه در پی عزم دیار خود باشم
چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم
غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم
به شهر خود روم و شهریار خود باشم
ز محرمان سراپرده وصال شوم
ز بندگان خداوندگار خود باشم
چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی
که روز واقعه پیش نگار خود باشم
ز دست بخت گران خواب و کار بی‌سامان
گرم بود گله‌ای رازدار خود باشم
همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود
دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم
بود که لطف ازل رهنمون شود حافظ
وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم
تعبیر فال حافظ :
از دست غریبی و بی‌کسی گله و شکایت نداشته باشید. این تصمیمی است که خودتان گرفته‌اید. ماهی را هر وقت از آب بگیرید، تازه است. از راهی که رفته‌اید بازگردید. حادثه‌ای در پیش است که شما را از بی‌سامانی نجات می‌دهد. راه راست را پیشه‌ی خود کنید. خداوند باز هم به شما لطف کرده است.
متولدین اردیبهشت
غزل شماره: 361
آن که پامال جفا کرد چو خاک راهم
خاک می‌بوسم و عذر قدمش می‌خواهم
من نه آنم که ز جور تو بنالم حاشا
بنده معتقد و چاکر دولتخواهم
بسته‌ام در خم گیسوی تو امید دراز
آن مبادا که کند دست طلب کوتاهم
ذره خاکم و در کوی توام جای خوش است
ترسم ای دوست که بادی ببرد ناگاهم
پیر میخانه سحر جام جهان بینم داد
و اندر آن آینه از حسن تو کرد آگاهم
صوفی صومعه عالم قدسم لیکن
حالیا دیر مغان است حوالتگاهم
با من راه نشین خیز و سوی میکده آی
تا در آن حلقه ببینی که چه صاحب جاهم
مست بگذشتی و از حافظت اندیشه نبود
آه اگر دامن حسن تو بگیرد آهم
خوشم آمد که سحر خسرو خاور می‌گفت
با همه پادشهی بنده تورانشاهم
تعبیر فال حافظ :
بسیار انسان باگذشتی هستید، هرچند که به شما جفا کرده‌اند و ستم روا داشته‌اند، اما باز هم به همه چیز پایبند و معتقد هستید. خوبی‌ها و حسن‌های شما زبانزد مردم است. به مال و ثروت زیادی می‌رسید، ولی باز هم از یاد خدا غافل نمی‌شوید و به خاطر ذره‌ذره چیزهایی که خدا به شما داده، شاکر هستید.
متولدین خرداد
غزل شماره: 417
عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله
ای بخت سرکش تنگش به بر کش
گه جام زر کش گه لعل دلخواه
ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه
از دست زاهد کردیم توبه
و از فعل عابد استغفرالله
جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم جانی و صد آه
کافر مبیناد این غم که دیده‌ست
از قامتت سرو از عارضت ماه
شوق لبت برد از یاد حافظ
درس شبانه ورد سحرگاه
تعبیر فال حافظ :
فکر می‌کنید همه اشتباه می‌کنند و فقط شما هستید که راست می‌گویید. فکر می‌کنید بخت با شما یار است، ولی سخت در اشتباهید. شما از هر آنچه که باعث خوشبختی‌تان می‌شود دورید، پس تلاش کنید. عبادت و دعا کنید تا به خوشبختی حقیقی برسید. راه پر فراز و نشیب است، تحمل کنید.
متولدین تیر
غزل شماره: 262
حال خونین دلان که گوید باز
و از فلک خون خم که جوید باز
شرمش از چشم می پرستان باد
نرگس مست اگر بروید باز
جز فلاطون خم نشین شراب
سر حکمت به ما که گوید باز
هر که چون لاله کاسه گردان شد
زین جفا رخ به خون بشوید باز
نگشاید دلم چو غنچه اگر
ساغری از لبش نبوید باز
بس که در پرده چنگ گفت سخن
ببرش موی تا نموید باز
گرد بیت الحرام خم حافظ
گر نمیرد به سر بپوید باز
تعبیر فال حافظ :
شما جواب بدی را با خوبی بدهید تا دیگران از رفتار خود شرمنده شوند. ناراحت و غمگین نباشید و به خداوند توکل کنید. خودتان “یاعلی” بگویید و مطمئن باشید موفق می‌شوید. ان‌شاءالله به زیارت کعبه‌ی مکرمه مشرف می‌شوید.
متولدین مرداد
غزل شماره: 3
اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را
بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت
کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را
فغان کاین لولیان شوخ شیرین کار شهرآشوب
چنان بردند صبر از دل که ترکان خوان یغما را
ز عشق ناتمام ما جمال یار مستغنی است
به آب و رنگ و خال و خط چه حاجت روی زیبا را
من از آن حسن روزافزون که یوسف داشت دانستم
که عشق از پرده عصمت برون آرد زلیخا را
اگر دشنام فرمایی و گر نفرین دعا گویم
جواب تلخ می‌زیبد لب لعل شکرخا را
نصیحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند
جوانان سعادتمند پند پیر دانا را
حدیث از مطرب و می گو و راز دهر کمتر جو
که کس نگشود و نگشاید به حکمت این معما را
غزل گفتی و در سفتی بیا و خوش بخوان حافظ
که بر نظم تو افشاند فلک عقد ثریا را
تعبیر فال حافظ :
به قولی که داده‌اید عمل کنید. کار ناتمام‌تان را به پایان برسانید، ولی پای خود را از گلیم‌تان درازتر نکنید، چون باعث رسوایی‌تان می‌شود. در حق کسی بدی نکنید، زیرا نتیجه‌اش دامن‌تان را خواهد گرفت. نصیحت این پیر دانا را گوش کنید تا سعادتمند شوید و گره‌ی کارتان باز شود. اقبال و ستاره‌ی شما چون خوشه‌ی پروین است.
متولدین شهریور
غزل شماره: 308
ای رخت چون خلد و لعلت سلسبیل
سلسبیلت کرده جان و دل سبیل
سبزپوشان خطت بر گرد لب
همچو مورانند گرد سلسبیل
ناوک چشم تو در هر گوشه‌ای
همچو من افتاده دارد صد قتیل
یا رب این آتش که در جان من است
سرد کن زان سان که کردی بر خلیل
من نمی‌یابم مجال ای دوستان
گر چه دارد او جمالی بس جمیل
پای ما لنگ است و منزل بس دراز
دست ما کوتاه و خرما بر نخیل
حافظ از سرپنجه عشق نگار
همچو مور افتاده شد در پای پیل
شاه عالم را بقا و عز و ناز
باد و هر چیزی که باشد زین قبیل
تعبیر فال حافظ :
انتظار معجزه دارید و آن معجزه زمانی محقق می‌شود که تمام هم‌وغم خود را به کار ببندید. وقت تنگ است، کمی عجله کنید. فعلاً دستتان کوتاه است، اما ان‌شاءالله به مقصود دست پیدا خواهید کرد. گاهی دست سرنوشت طوری رقم می‌خورد که بدون هیچ‌گونه تلاشی، مقصود و مراد شما به دنبالتان می‌آید.
متولدین مهر
غزل شماره: 293
بامدادان که ز خلوتگه کاخ ابداع
شمع خاور فکند بر همه اطراف شعاع
برکشد آینه از جیب افق چرخ و در آن
بنماید رخ گیتی به هزاران انواع
در زوایای طربخانه جمشید فلک
ارغنون ساز کند زهره به آهنگ سماع
چنگ در غلغله آید که کجا شد منکر
جام در قهقهه آید که کجا شد مناع
وضع دوران بنگر ساغر عشرت برگیر
که به هر حالتی این است بهین اوضاع
طره شاهد دنیی همه بند است و فریب
عارفان بر سر این رشته نجویند نزاع
عمر خسرو طلب ار نفع جهان می‌خواهی
که وجودیست عطابخش کریم نفاع
مظهر لطف ازل روشنی چشم امل
جامع علم و عمل جان جهان شاه شجاع
تفسیر فال حافظ :
اوضاع به این صورتی که هست نمی‌ماند؛ فردای روشنی در پیش است. مراقب دنیای پر از نیرنگ و فریب اطرافتان باشید و با بی‌اعتنایی از کنار آن‌ها بگذرید. هرچه می‌خواهید از خداوند بخواهید، چرا که فقط او مظهر لطف است، حیله‌ای ندارد و می‌تواند شما را به مقصد برساند.
متولدین آبان
غزل شماره: 28
به جان خواجه و حق قدیم و عهد درست
که مونس دم صبحم دعای دولت توست
سرشک من که ز طوفان نوح دست برد
ز لوح سینه نیارست نقش مهر تو شست
بکن معامله‌ای وین دل شکسته بخر
که با شکستگی ارزد به صد هزار درست
زبان مور به آصف دراز گشت و رواست
که خواجه خاتم جم یاوه کرد و بازنجست
دلا طمع مبر از لطف بی‌نهایت دوست
چو لاف عشق زدی سر بباز چابک و چست
به صدق کوش که خورشید زاید از نفست
که از دروغ سیه روی گشت صبح نخست
شدم ز دست تو شیدای کوه و دشت و هنوز
نمی‌کنی به ترحم نطاق سلسله سست
مرنج حافظ و از دلبران حفاظ مجوی
گناه باغ چه باشد چو این گیاه نرست
تفسیر فال حافظ :
افسوس ایام گذشته سودی ندارد؛ به آینده فکر کنید. معامله‌ای پیش رو دارید که بسیار سودمند است، اما طمع نکنید. صداقت داشته باشید و حقیقت را بگویید. کار امروز را به فردا نیندازید. از یار خود رنجیده‌خاطر نباشید. دروغ و بدی‌ها را فراموش کنید تا خورشید عشق به رویتان لبخند بزند.
متولدین آذر
غزل شماره: 447
بیا با ما مورز این کینه داری
که حق صحبت دیرینه داری
نصیحت گوش کن کاین در بسی به
از آن گوهر که در گنجینه داری
ولیکن کی نمایی رخ به رندان
تو کز خورشید و مه آیینه داری
بد رندان مگو ای شیخ و هش دار
که با حکم خدایی کینه داری
نمی‌ترسی ز آه آتشینم
تو دانی خرقه پشمینه داری
به فریاد خمار مفلسان رس
خدا را گر می‌دوشینه داری
ندیدم خوشتر از شعر تو حافظ
به قرآنی که اندر سینه داری
تفسیر فال حافظ :
کمی نصیحت‌پذیر باشید و تنها بر حرف خود پافشاری نکنید. دل شما که همچون آفتاب روشن و مانند آینه صاف است، پس چرا با افراد نادرست نشست‌وبرخاست دارید؟ چرا می‌خواهید با سرنوشت خود بجنگید؟ آه و ناراحتی اطرافیانتان را ببینید و به آن‌ها نیز توجه کنید. به خداوند و قرآن توکل داشته باشید.
متولدین دی
غزل شماره: 149
دلم جز مهر مه رویان طریقی بر نمی‌گیرد
ز هر در می‌دهم پندش ولیکن در نمی‌گیرد
خدا را ای نصیحتگو حدیث ساغر و می گو
که نقشی در خیال ما از این خوشتر نمی‌گیرد
بیا ای ساقی گلرخ بیاور باده رنگین
که فکری در درون ما از این بهتر نمی‌گیرد
صراحی می‌کشم پنهان و مردم دفتر انگارند
عجب گر آتش این زرق در دفتر نمی‌گیرد
من این دلق مرقع را بخواهم سوختن روزی
که پیر می فروشانش به جامی بر نمی‌گیرد
از آن رو هست یاران را صفاها با می لعلش
که غیر از راستی نقشی در آن جوهر نمی‌گیرد
سر و چشمی چنین دلکش تو گویی چشم از او بردوز
برو کاین وعظ بی‌معنی مرا در سر نمی‌گیرد
نصیحتگوی رندان را که با حکم قضا جنگ است
دلش بس تنگ می‌بینم مگر ساغر نمی‌گیرد
میان گریه می‌خندم که چون شمع اندر این مجلس
زبان آتشینم هست لیکن در نمی‌گیرد
چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد
سخن در احتیاج ما و استغنای معشوق است
چه سود افسونگری ای دل که در دلبر نمی‌گیرد
من آن آیینه را روزی به دست آرم سکندروار
اگر می‌گیرد این آتش زمانی ور نمی‌گیرد
خدا را رحمی ای منعم که درویش سر کویت
دری دیگر نمی‌داند رهی دیگر نمی‌گیرد
بدین شعر تر شیرین ز شاهنشه عجب دارم
که سر تا پای حافظ را چرا در زر نمی‌گیرد
تفسیر فال حافظ :
چرا کاری را انجام می‌دهید که فقط خودتان دوست دارید و به نظر دیگران احترام نمی‌گذارید؟ با این روش، عاقبت خوشی نخواهید داشت. راه راست را در پیش بگیرید. ریا و تزویر نکنید. با حکم خداوند مقابله نکنید تا راه‌های موفقیت در برابر دیدگانتان روشن شود.
متولدین بهمن
غزل شماره: 359
خرم آن روز کز این منزل ویران بروم
راحت جان طلبم و از پی جانان بروم
گر چه دانم که به جایی نبرد راه غریب
من به بوی سر آن زلف پریشان بروم
دلم از وحشت زندان سکندر بگرفت
رخت بربندم و تا ملک سلیمان بروم
چون صبا با تن بیمار و دل بی‌طاقت
به هواداری آن سرو خرامان بروم
در ره او چو قلم گر به سرم باید رفت
با دل زخم کش و دیده گریان بروم
نذر کردم گر از این غم به درآیم روزی
تا در میکده شادان و غزل خوان بروم
به هواداری او ذره صفت رقص کنان
تا لب چشمه خورشید درخشان بروم
تازیان را غم احوال گران باران نیست
پارسایان مددی تا خوش و آسان بروم
ور چو حافظ ز بیابان نبرم ره بیرون
همره کوکبه آصف دوران بروم
تفسیر فال حافظ :
آرزویی دارید که رسیدن به آن را محال می‌دانید و مدام به خود می‌گویید که این کار انجام نمی‌شود. خودتان را بیمار و رنجور کرده‌اید و غصه می‌خورید. نذری کرده‌اید و به ائمه متوسل شده‌اید. با خود عهدی بسته‌اید که اگر برآورده شود، تولدی دوباره خواهید یافت. انسان‌های مؤمنی به شما کمک می‌کنند تا غم این ایام را آسان‌تر تحمل کنید، از این ورطه نجات یابید و به ستاره‌ی بخت و اقبال خود برسید.
متولدین اسفند
غزل شماره: 305
به وقت گل شدم از توبه شراب خجل
که کس مباد ز کردار ناصواب خجل
صلاح ما همه دام ره است و من زین بحث
نیم ز شاهد و ساقی به هیچ باب خجل
بود که یار نرنجد ز ما به خلق کریم
که از سؤال ملولیم و از جواب خجل
ز خون که رفت شب دوش از سراچه چشم
شدیم در نظر ره روان خواب خجل
رواست نرگس مست ار فکند سر در پیش
که شد ز شیوه آن چشم پرعتاب خجل
تویی که خوبتری ز آفتاب و شکر خدا
که نیستم ز تو در روی آفتاب خجل
حجاب ظلمت از آن بست آب خضر که گشت
ز شعر حافظ و آن طبع همچو آب خجل
تفسیر فال حافظ :
از کار زشتی که انجام داده‌اید، بسیار خجالت‌زده هستید. منتظر ادامه‌ی سرنوشت خود باشید که هرچه صلاح باشد، همان رقم خواهد خورد. خود را بی‌تفاوت نشان ندهید؛ ثابت کنید که از کاری که کرده‌اید، شرمنده هستید. ذات خوبی دارید، پس به درون خود رجوع کنید و سیاهی و ظلمت را از دلتان بیرون کنید تا دلتان همچون آب، صاف و زلال شود.