آریا جوان - آخرین خبر /قدم زدن در کاخ سعدآباد، مثل عبور از پرده‌ای به دنیایی دیگر است. جایی که تاریخ و طبیعت دست در دست هم داده‌اند و هر گوشه‌اش داستانی برای گفتن دارد.
از لحظه‌ای که وارد می‌شوی، هوای خنک باغ‌ها و عطر درختان کاج با قدم‌هایت همراه می‌شوند. صدای خش‌خش برگ‌ها زیر پاها، زمزمه‌ای آرام از خاطرات روزگاران گذشته است؛ انگار زمان در اینجا آهسته‌تر می‌گذرد.
کاخ‌های باشکوه با معماری ظریف‌شان، همچون نگین‌هایی در دل این باغ سبز می‌درخشند. در هر اتاق، نقشی و رنگی از هنر ایرانی به چشم می‌خورد که هم اصالت و هم لطافت را به تصویر می‌کشد.
اگر خوب گوش بسپاری، شاید صدای سازها یا خنده‌های محوی را از گذشته‌های دور بشنوی؛ انگار که اینجا هنوز زنده است، پر از راز و قصه‌هایی که در دل دیوارهایش پنهان شده‌اند. سعدآباد، جایی است که دل را آرام می‌کند و روح را به سفر می‌برد.
![]()