چاپ

آریا جوان - عصر ایران / برای درک بهتر این فاجعه، باید به دوران مهاجرت‌های گسترده به آمریکا بازگردیم. کریس جرمیا، زیست‌شناس پارک ملی یلواستون، توضیح می‌دهد که طبق گزارش‌های اوایل قرن نوزدهم، حدود 3 میلیون گاومیش در امتداد رودخانه‌های داخلی آمریکا کوچ داده می‌شدند.
تصویری تاریخی که نمادی از قتل عام گسترده گاومیش‌ها در آمریکای شمالی شده است، در سال 1892 در لاژویل ایالت میشیگان به ثبت رسیده است. این تصویر دو مرد را نشان می‌دهد که در مقابل یک انبوه عظیم از جمجمه‌های گاومیش ایستاده‌اند؛ کوهی که نمادی از مقیاس بزرگ کشتار این حیوانات به شمار می‌رود.
برای درک بهتر این فاجعه، باید به دوران مهاجرت‌های گسترده به آمریکا بازگردیم. کریس جرمیا، زیست‌شناس پارک ملی یلواستون، توضیح می‌دهد که طبق گزارش‌های اوایل قرن نوزدهم، حدود 3 میلیون گاومیش در امتداد رودخانه‌های داخلی آمریکا کوچ داده می‌شدند. امروزه تخمین چنین جابه‌جایی‌ای دشوار به نظر می‌رسد. جرمیا، که 22 ساله در یلواستون فعالیت می‌کند، خبر از شمارش هزار گاومیش در این پارک می‌دهد.
روزالین لاپیر، مورخ محیط زیست و عضو قبیله پاسیاه‌ها در مونتانا، اشاره می‌کند که قتل عام گاومیش‌ها بخشی از سیاست دولت ایالات متحده برای سرکوب فرهنگی بومیان آمریکا بوده است. او توضیح می‌دهد که در آن زمان، فقط پوست این حیوانات مورد استفاده قرار می‌گرفت و بقیه اجساد رها می‌شدند تا آنکه تنها استخوان‌هایشان باقی بماند.

در اواخر قرن نوزدهم، استخوان‌های گاومیش‌ها به عنوان کود در شرق آمریکا استفاده می‌شدند. لاپیر این رفتار سفیدپوستان را به گونه‌ای همانند بازگشت قاتل به صحنه جرم توصیف می‌کند و از نظر سرخپوستان این عمل سرشار از توهین بود.
امروز، گاومیش‌ها به عنوان نماد ملی آمریکا، اهمیت زیادی دارند و نقش مهمی در تغییر مناظر طبیعی ایفا می‌کنند. با شروع قرن بیستم، جمعیت این حیوانات به تدریج افزایش یافته و امسال، اولین گوساله آلبینو نیز در پارک یلواستون به دنیا آمده است که نشانه‌ای از امید برای احیای مجدد حیات وحش در این منطقه تلقی می‌شود.
کریس جرمیا این رویداد را نشانه‌ای امیدبخش می‌داند و روزالین به طعنه می‌گوید، “شاید در آینده بتوانیم گاومیش‌ها را در خیابان‌های شهر ببینیم.”