چاپ

آریا جوان - آخرین خبر / فرمود هر گنهکاری، تمام گناه خود را و بار خود را در قیامت باید به دوش بکشد (این یک)، گناه اضلال دیگران را هم باید به دوش بکشد (این دو)،
نه گناه دیگران را.
خود ضلالت و گناه دیگران را خود دیگران باید حمل کنند و هرگز گناه کسی را دیگری حمل نمی ‌کند؛ منتها این تبهکاران، چون دو گناه کردند، دو بار دارند:
ـ یکی اینکه خودشان گمراه شدند و معصیت کردند
ـ دوم اینکه دیگران را اضلال کردند.
اینجا سه گناه مطرح است که دو گناه را طبقه مستکبر دارند و یک گناه را آنها: دو گناهی که این کفار و مشرکان دارند، یکی این است که خودشان کفر ورزیدند و دیگر اینکه دیگران را به کفر تشویق کردند تبلیغ کردند و مانند آن؛ لذا هم بار ضلالت خود را به دوش می کشند هم بار اضلال دیگران را.

اما گناه سوم، ضلالت دیگران است که ضلالت دیگران، به عهده خود دیگران است؛ لذا فرمود: ﴿وَمَا هُم بِحَامِلِینَ مِنْ خَطَایاهُم مِن شَی‏ءٍ﴾.