چاپ

آریا جوان - آخرین خبر / آنهایی که اهل سیر و سلوک ‌هستند، نه اول فروردین اول سالشان است و نه اول محرّم، بلکه اول ماه مبارک رمضان اول سالشان است، لذا ابن طاووس (رضوان الله علیه) و سایر این بزرگان، معمولاً سعی می ‌کردند که اولین بحثشان را در این کتاب ‌های دعا، از ماه مبارک رمضان شروع کنند.
چون «رَأسُ السَّنَه» و «غُرَّهُ الشُّهُور» ماه مبارک رمضان است، ماه شعبان می ‌شود آخر سال، لذا تمام تلاش و کوشش آنها این است که سود و زیان را در این ماه شعبان محاسبه کنند.

بالاخره یک تاجر، به آخر سال که رسید، بییشتر به محاسبه می ‌پردازد؛ اصرار اینها هم این است که شب و روز، ماه شعبان را درک کنند.
اینکه در این صلوات نیم روز ماه شعبان از وجود مبارک #امام_سجاد (سلام الله علیه) رسیده است که وجود مبارک پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) «یدْأَبُ فِی صِیامِهِ وَ قِیامِه‏ فِی لَیالِیهِ وَ أَیامِه‏»، همین است؛
حضرت شب و روز به عبادت می ‌پرداخت. آنها هم که در این راه هستند، سعی می‌ کردند که بالاخره در ماه شعبان خودشان را دریابند.