چاپ

آریا جوان - ارکستر سمفونیک تهران در سال 1403 آنقدر کم کار بود که می‌توان این ارکستر را در این سال نیمه تعطیل دانست؛ اما حالا با انتخاب رهبر دائم، گویا قرار است ارکستر از این حالت خارج شود.

ارکستر سمفونیک تهران سالِ 1403 را بدون رهبر دائم به پایان برد. سالی که برنامه‌ای مدون و از پیش تعیین شده برای ارکستر در کار نبود. اجراها به صورت گه‌گاه و بدون هدف‌گذاریِ مشخصی روی صحنه رفت.
براساس آنچه بنیاد رودکی اعلام کرده، ارکستر سمفونیک تهران در سال 1403 با 8 عنوان برنامه، 22 اجرا را در تالار وحدت روی صحنه برده است.
این آمار نشان می‌دهد که ارکستر سمفونیک تهران با هزینه‌های میلیاردی که روی دستِ بنیاد رودکی گذاشته، تنها 8 عنوان برنامه را در طول سال 1403 اجرا کرده است! این تعداد برنامه و تعداد سانس‌هایی که ارکستر سمفونیک در طول یک سال به صحنه برده، به مفهومِ تعطیلی یا با اندکی ارفاغ نیمه تعطیل بودنِ ارکستر در سال 1403 بوده است.
ارکسترهای حرفه‌ای و حتی نیمه حرفه‌ای در هر کجای جهان، برنامه‌های مشخصی در طول سال دارند. آنها در همان ابتدای سال برنامه‌ی یک ساله‌ی خود را معرفی می‌کنند. در برنامه‌های سالانه‌ی این ارکسترها گاهی بیش از 60 عنوان برنامه دیده می‌شود که هر برنامه هم برای حداقل دو یا سه شب تکرار می‌شود. حالا تصور کنید ارکستری در ایران وجود دارد که بودجه‌های دولتی هم دریافت می‌کند و در طول یک سال فقط و تنها فقط 8 عنوان برنامه را به صحنه برده است. آنها با این 8 عنوان برنامه، فقط 22 سانس اجرا داشته‌اند.
هر سال 365 روز است و ارکستر سمفونیک تهران 22 روز از این یک سال را روی صحنه بوده و این یعنی 343 روز دیگر این ارکستر اجرای رسمی نداشته است.
به جرات می‌توان گفت که مهمترین علتِ رخ دادنِ چنین فاجعه‌ای در ارکستر سمفونیک تهران، نبودِ رهبر دائم برای ارکستر بود. رهبری با درایت، با علم، آگاه و حرفه‌ای که بتواند برای ارکستر برنامه ریزیِ درستی داشته باشد.
حالا گویا مسئولان بنیاد رودکی به فکر نجات ارکستر سمفونیک تهران و سروسامان دادن به این ارکستر افتاده‌اند؛ آنها تصمیم گرفته‌اند که نصیر حیدریان را به عنوان رهبر دائم ارکستر انتخاب کنند. خبرِ این اتفاق در آخرین روزهای سال 1403 منتشر شد.
نصیر حیدریان متولد تهران و دانش‌آموخته رهبری ارکستر در دانشگاه موسیقی گراتز اتریش است. وی در سال 1999 موفق به دریافت جایزه Die Richard Wagner Stipendienstiftung شد.
حیدریان سابقه همکاری با اپرای شهر گراتز به عنوان رهبر ارکستر، ارکستر سمفونیک بازل، اپرای زوریخ، اپرای بن، ارکستر تالار بتهوون شهر بن، ارکستر مجلسی مونیخ، ارکستر جوانان ونزوئلا، ارکستر جوانان جهان و ... را در کارنامه خود دارد.
«ترانه‌های کلاسیک» عنوانِ آخرین کنسرت ارکستر سمفونیک تهران در سال 1403 بود که به رهبریِ نصیر حیدریان و با کیفیتی بسیار بالا برگزار شد.
حالا باید امیدوار بود که با حضور نصیر حیدریان، ارکستر سمفونیک تهران در سال 1404 سروسامان بگیرد و بتواند نیمه تعطیل بودنش در سال گذشته را جبران کند.