آریا جوان - فارس / هم‌زمان با سالروز فرار شاه معدوم، مراسم رونمایی از دادخواست حقوقی غارت اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط خاندان پهلوی و عدم انجام تعهدات آمریکا بر اساس بیانیه الجزایر برای بازگرداندن اموال غارت شده امروز در سالن همایش‌های اردوگاه الزهرا (س) واقع در جنب کاخ سعدآباد برگزار شد.
در این مراسم، «حسن عبدلیان‌پور» رئیس مرکز وکلا قوه قضاییه، «خسرو معتضد» کارشناس تاریخ، «بیژن پیروز» عضو هیئت‌علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، «شاهین شاهی اقدم» حقوق‌دان و وکیل پایه یک دادگستری و تعدادی از وکلای کانون وکلای دادگستری حضور داشتند.
بخشی از متن دادخواست به شرح زیر است:
حکومت پهلوی از زمان شکل‌گیری و استقرار آن توسط استعمارگر پیر انگلستان در ایران، در قامت دو حاکم مستبدی، چون رضاخان کودتاچی و فرزند خلف او، محمدرضا، منشأ غارت و چپاول اموال و دارایی‌های ملت و کشور ایران بوده‌اند. فساد‌های مالی و چپاول اموال و دارایی‌های ملت ایران توسط دربار پهلوی بر هیچ کس پوشیده نیست و در این راستا علاوه بر اعتراف درباریان و مورّخان، اسناد متقنی نیز وجود دارد.
غارت اموال توسط رضاشاه پهلوی

با کودتای سوم اسفند 1299 که با حمایت مزدوران بیگانه و طراحی و اجرای روباه پیر انگلستان، رخ داد، رضاخان میرپنج قزاق که از تیمارگری اسب‌های سفارت هلند آغاز کرده بود، در صحنه سیاست ایران به چهره‌ای مستبد تبدیل گردید. علاقه به مُلک و مُلک‌داری و ثروت مهم‌ترین آزمندی رضاخان قزاق به سلطنت رسیده بود. ارتشبد حسین فردوست در خاطرات خود در این باره گفته است: «رضاخان در طول سلطنتش تمام املاک مرغوب شمال را با زور سرنیزه به نام خود کرد. پس از سقوط او تا مدت‌ها روزنامه‌ها و مجلات کشور پر بود از نمونه‌هایی از غصب اموال مردم توسط رضاخان. در سال 1319 صورت‌حساب عایدی خالص سالانه املاک رضاخان پهلوی 62 میلیون تومان بود» که بر حسب میزان درآمد و بودجه آن روز کشور، صد‌ها هزار میلیارد تومان به نرخ امروزی است. در برخی گزارش‌ها از 600 میلیون مارک ذخیره ارزی رضاشاه در کشور‌های اروپایی سخن به میان آمده است. گزارش روزنامه‌های اروپایی، پس از مسافرت سال 1327 محمد رضاشاه به بریتانیا و اشاره به اندوخته‌های ارزی رضاشاه در بانک‌های انگلیس و سوئیس نشان می‌دهد که این سفر باهدف آزادسازی اندوخته‌های ارزی رضاشاه صورت‌گرفته است.
با حرص و ولعی که رضاخان به تصاحب زمین‌های مرغوب در اقصی‌نقاط ایران داشت، زمین‌های مرغوب را به‌زور از مردم غصب و اسناد آن به نام رضاشاه ثبت محضری می‌شد. این زمین‌های عصب شده، فقط در مناطق سرسبز شمالی نبود؛ حتی در قصبات تهران هم املاکی به نام وی سند خورده بود. این‌که رضاخان میرپنج در اوایل مشهورشدنش، با قرض‌کردن از دیگران توانست خانه‌ای در تهران بخرد، چگونه توانست در کمتر از 15 سال به ثروتمندترین پادشاه آسیا و مالک مرغوب‌ترین اراضی ایران تبدیل شود؟! روایتی عجیب‌وغریب دارد. ماروین زونیس مى‌نویسد: «در زمان خلع رضاخان، بیش‌تر از 2000 دهکده به دست شاه جدید افتاد. با استفاده از معیارى برابر با 8/ 4 نفر در هر خانواده، حدود 235800 نفر رعیت، مستقیماً در خدمت اعلیحضرت فئودال بزرگ بودند». در این مقطع مالکیت املاک بر اساس قانون جدید ثبت املاک در دفاتر ثبت می‌شد و قباله داشت. وقتی رضاشاه کشور را ترک می‌کرد، مالک حدود 10 درصد زمین‌های کشاورزی ایران بود؛ اما، چون این املاک از مرغوب‌ترین زمین‌ها بودند، ارزش و درآمد سالانه آنها بیشتر از ده درصد مجموع اراضی کشاورزی کشور بود.
غارت اموال توسط محمد رضا شاه پهلوی و نزدیکان
رضاشاه در آستانه خروج از کشور، در شهریور سال 1320 طی سندی واحد، تمام مایملک خود را به فرزند و جانشینش محمدرضا منتقل کرد. محمدرضا پهلوی برای جلوگیری از افزایش اعتراضات نسبت به اموال و املاک غصبی رضاخانی به توصیه محمدعلی فروغی، ابتدا این املاک را به دولت واگذار کرد. اما بعد از هشت سال با تصویب لایحه‌ای مستغلات رضاخانی دوباره به فرزند او بازگردانده شد. در طی حکومت پهلوی دوم به‌تدریج سازمان‌هایی جهت اداره این املاک تأسیس شد؛ نظیر اداره املاک و مستغلات پهلوی، بنیاد پهلوی و موقوفات پهلوی که اداره همه آنها تحت سرپرستی اسدالله علم بود و از این طریق بود که علم نیز توانست صاحب میلیون‌ها تومان ثروت بادآورده شود.
آخرین سازمان مالی که محمد رضاشاه در اوایل دهه 1340 تأسیس کرد، بنیاد موقوفات خاندان پهلوی بود. در دهه چهل هجری شمسی، زمزمه اصلاحات ارضی توسط حکومت پهلوی آغاز شد. در مراسم‌های رسمی اسناد املاک به روستائیان داده می‌شد. اما املاک مرغوب بنیاد پهلوی هیچگاه بین کشاورزان تقسیم نشد!
در برخى روستا‌ها زمین‌ها به خواهران و برادران شاه داده شد. عبدالرضا پهلوى اراضى وسیعى حدود 3700 هکتار زمین‌هاى دشت ناز در 20 کیلومترى شمال شرق سارى و به فاصلهٔ 18 کیلومترى دریا میان گنبد و کلاله را به زور از مردم گرفت. غلامرضا، برادر دیگر شاه، از روستای ارزو تا به «بلورد» سیرجان را تصاحب و منطقه وسیعى در آذربایجان شرقى از اموال مردم غصب و شکارگاه سلطنتى اعلام و ساکنان روستا‌های آن مناطق، بیش از 10 هزار نفر، کوچانده شدند.
همچنین خاندان پهلوی در قالب فساد مالی حاکم بر دربار، اموال و دارایی‌های هنگفتی را غارت نمودند. رژیم پهلوی به فساد، رشوه‌خواری شهرت داشت. بنا بر خوش‌بینانه‌ترین برآوردها، در فاصله سال‌های 1352 تا 1355 مقام‌های دولتی حداقل یک میلیارد دلار کمیسیون گرفته‌اند. آقای حسین فردوست (رئیس‌دفتر ویژه اطلاعات و بازرسی پهلوی) می‌گوید: " alt="آریا جوان" width="100%" />

همه پرونده‌ها طبق دستور شفاهی نخست‌وزیر به وزیر دادگستری بایگانی می‌شد، شاه هم اهمیتی نمی‌داد". قابل‌ذکر است، یک‌صد میلیون سال 1357 حداقل معادل یک هزار میلیارد تومان به ارزش امروز است، بدین صورت 3750 پرونده سوءاستفاده بالای یک هزار میلیارد تومان فساد خاندان و حکومت پهلوی بایگانی می‌شود. علاوه بر سرقت درآمد‌ها توسط محمدرضا و خاندان و وابستگان پهلوی، بخش عمده درآمد‌های نفتی ایران صرف خوشگذرانی‌های خاندان پهلوی می‌شد. تنها یک نمونه آن برگزاری مراسم جشن‌های 2500ساله شاهنشاهی در پاییز 1350 با حضور مقامات 69 کشور دنیاست و در اسناد تاریخی آمده است که برای برگزاری جشن‌های 2500ساله شاهنشاهی حدود 650 تا 800 میلیون دلار هزینه می‌شد.
شاه و اعوان و انصارش طی سال‌های حکومت پهلوی، مبالغ هنگفتی را بابت خرید خانه و ویلا در کشور‌های مختلف از جمله سوئیس، ایتالیا، انگلیس و آمریکا هزینه کردند که یکی از معروف‌ترین آنها کاخ گل رز در سوئیس باارزش 10 میلیون فرانک بود.
علاوه بر قصر‌ها و باغ‌هایی که مستقیماً به نام محمدرضا پهلوی و خاندان وی درآمده بود، در خارج از کشور نیز شاه از پول ملت، املاک بسیاری خریداری کرد که می‌توان به گران‌ترین خانه و پارک در حومه لندن، قصر و باغ‌های «استیل مانس» که ملکه الیزابت دوم در آنجا متولد شد، اشاره کرد.
همچنین گران‌ترین باغ و ساختمان در ناپل (ایتالیا) متعلق به او بود. شاه در کاپری یک باغ بزرگ و ویلایی مجلل و همچنین قصر بزرگی هم در سنت‌موریتس داشت که زمستان‌ها را در آنجا می‌گذراند به‌نحوی‌که سنت‌موریتس سوئیس در بین دیپلمات‌های خارجی به «پایتخت زمستانی ایران» معروف بود!
محمدرضا در سال 1350 یک جزیره در اسپانیا به مبلغ 700 میلیون دلار خریداری کرد و طبق نوشته روزنامه «دیلی‌اکسپرس» چاپ لندن مورخ 28 مارس 1978 یک ملک بزرگ هم در منطقه کوه‌های راکی آمریکا به قیمت یک میلیون پوند خریده بود. میزان ثروت و دارایی‌های شاه در خارج از کشور به حدی بود که خواهر وی اشرف، تنها در یک شب ایام نوروز سال 53 در یک قمارخانه در شهر کن 15 میلیون فرانک باخت! این در حالی بود که یکی از خانه‌های اشرف، قصری مجلل در شماره 29 خیابان «بیکمن» نیویورک بود با ارزشی معادل 49 میلیون دلار که یکی از گران‌ترین خانه‌ها در قدیمی‌ترین محله‌های منهتن به شمار می‌رفت.
غارت در پوشش بنیاد پهلوی
اموالی که خاندان پهلوی چه پهلوی‌های پدر و پسر و چه خواهران و برادران و فامیل از بیت‌المال ملت غارت کردند و مستغلات و دارایی‌های آنها فهرستی بسیار طولانی است. شاه در سال 1337 شمسی «بنیاد پهلوی» را تأسیس کرد (ساختمان بنیاد پهلوی در آونو پنجم در خیابان پنجاه ودوم نیویورک قرار دارد که ارزش دفتری آن در سال 1354، 5/14 میلیون دلار بوده است) و بخشی از مایملک خود اعم از میهمانخانه‌ها، سهام کارخانه‌ها، شرکت‌ها و بانک‌ها را در اختیار این بنیاد قرارداد. این بنیاد جایگزین «سازمان املاک و مستغلات پهلوی» شد و در مهر 1340، شاه برای سرپوش‌گذاشتن بر اموال نامشروع خود، فرمان وقف دارایی بنیاد پهلوی به امور خیریه را صادر کرد، درصورتی‌که اکثر اعضای هیئت‌امنای آن خود شاه و دربار بودند. علاوه بر اینها، مبالغ هنگفتی از درآمد نفت به‌صورت اعتبارات بانکی در اختیار بنیاد پهلوی قرار می‌گرفت. در این حالت خاندان پهلوی نه‌تنها اموال قبلی خود (اموال باقیمانده از رضاخان) را از دست نداد، بلکه برداشت از درآمد‌های نفتی و… هم به آن اضافه شد.
خانواده پهلوی علاوه بر چپاول هدایا و وام‌های بین‌المللی که برای این بنیاد گرفته می‌شد، با داشتن 207 مؤسسه اقتصادی از قبیل شرکت‌های ساختمانی، معدنی، کشاورزی، بیمه، بانک و هتل‌ها و کازینو‌ها (قمارخانه‌ها) و کاباره‌ها و مراکز فساد، عملاً مخل سلامت سیستم اقتصادی کشور شدند. بانک‌ها، شرکت‌های سرمایه‌گذاری، بیمه‌ها، هتل‌ها و تعدادی از مجموعه‌های توریستی- تفریحی، کارخانجات و شرکت‌های تولیدی در اقصی‌نقاط کشور و خارج از مرز‌های ایران، از جمله این دارایی‌ها بود. تنها در یک مورد می‌توان اشاره به سهام شاه در پروژه‌های بین‌المللی کرد؛ این بخش از درآمد‌ها آن‌قدر زیاد بود که برخی منابع خبری از دقیقه‌ای 6 هزار دلار و سالانه بالغ بر 3 میلیارد دلار، سود خالص از محل سرمایه‌گذاری‌های شاه در نقاط مختلف دنیا می‌دادند. 
متن کامل دادخواست شکایت از خاندان پهلوی و دولت تروریست آمریکا به‌خاطر غارت اموال مردم ایران را در اینجا به زبان فارسی و انگلیسی بخوانید.