بزرگنمايي:

آریا جوان - پژوهشگران آمریکایی در پژوهش جدید خود یک روش مقرون‌به‌صرفه را برای تولید سوخت مورد نیاز وسایل نقلیه هوایی معرفی کرده‌اند که در آن از پلی‌استایرن استفاده می‌شود.
به گزارش ایسنا به نقل از تک اکسپلور، پژوهشگران «دانشگاه ایلینوی اربانا-شمپین»(UIUC) سعی دارند بر یک چالش مهم در تغییر هواپیماهای تجاری از اتکای تقریبا کامل آنها به سوخت‌های فسیلی به سوخت‌های هوایی پایدار غلبه کنند.
پژوهش جدید این گروه، یک روش مقرون‌به‌صرفه را برای تولید اتیل‌بنزن از پلی‌استایرن توضیح می‌دهد. اتیل‌بنزن یک افزودنی است که ویژگی‌های عملکردی سوخت‌های پایدار وسایل نقلیه هوایی را بهبود می‌بخشد و پلی‌استایرن یک پلاستیک سفت است که در بسیاری از کالاهای مصرفی استفاده می‌شود.
«هونگ لو»(Hong Lu) سرپرست این پژوهش گفت: سوخت‌های حاصل از ضایعات چربی، روغن، گریس، زیست‌توده گیاهی یا سایر منابع غیر نفتی، فاقد سطوح کافی هیدروکربن‌های معطر هستند که با روان‌کاری قطعات مکانیکی و سیستم‌های محافظت در برابر نشت، به عملکرد سیستم‌های سوخت در طول عملیات عادی کمک می‌کنند.
اگرچه اتیل‌بنزن یک هیدروکربن معطر است و می‌توان آن را از سوخت‌های فسیلی به دست آورد اما یافتن یک راه پایدار برای تولید آن در صنعت هوانوردی، به تولید سوخت‌های پایدار موشک و هواپیما کمک می‌کند.
تولید سوخت هواپیما از پلاستیک بازیافتی
لو و همکارانش به این دلیل اتیل بنزن را انتخاب کردند که نسبت به سایر ترکیبات بسیار معطر، تمایل کمتری به تشکیل دوده در زمان سوختن دارد. آنها ترجیح دادند کار خود را با پلی‌استایرن آغاز کنند زیرا غنی از هیدروکربن است و به وفور در میان زباله‌ها یافت می‌شود. لو گفت: سالانه در آمریکا حدود 2.5 میلیون تن پلی‌استایرن تولید می‌شود و تقریبا همه آن به محل‌های دفن زباله راه پیدا می‌کند.
این گروه پژوهشی برای تبدیل پلی‌استایرن به اتیل‌بنزن، از روش تجزیه حرارتی بهره بردند و آن را گرم کردند تا پلیمر را به مایع غنی از استایرن تجزیه کنند. مرحله دوم، هیدروژناسیون بود که مایع غنی از استایرن را به اتیل‌بنزن خام تبدیل کرد و تقطیر صورت‌گرفته، محصولی را به دست آورد که 90 درصد خالص بود.
لو گفت: هنگامی که اتیل‌بنزن حاصل از پلی‌استایرن با سوخت هوایی پایدار مخلوط شد، تقریبا مانند اتیل‌بنزن حاصل از سوخت‌های فسیلی عمل کرد.
تصفیه بیشتر می‌تواند عملکرد محصول به‌دست‌آمده را بهبود ببخشد. لو و همکارانش امیدوارند که بتوانند این افزودنی را برای کمک به گسترش استفاده از سوخت‌های پایدار در حمل‌ونقل هوایی توسعه دهند.
این پژوهش در مجله «ACS Sustainable Chemistry and Engineering» به چاپ رسید.