بزرگنمايي:

آریا جوان - فارس /ملی پوش سابق والیبال پس از خداحافظی گفت: والیبال روزها و لحظات شادی را به من تقدیم کرد و اجازه داد به عنوان یک ورزشکار و انسان رشد کنم.
رضا صفایی، قطر پاسور تیم سایپا تهران پس از پایان نخستین ست هفته نوزدهم لیگ برتر والیبال از دنیای بازیکنی والیبال خداحافظی کرد و از سوی دبیرکل فدراسیون، مصطفی کارخانه مشاور عالی فنی فدراسیون و محمد رحیمی مدیرعامل باشگاه سایپا مورد تقدیر قرار گرفت.بازیکن سابق تیم‌های ملی از سال 79 ورزش والیبال را آغاز کرد و پس از 24 سال به حضور در زمین 9 در 9 پایان داد تا فعالیتش را در عرصه مربیگری ادامه دهد.وی درخصوص این تصمیم اظهار داشت: یکی از مهمترین و البته سخت‌ترین روزهای زندگی ورزشی‌ام بود و بالاخره لحظه وداع رسید. دوران والیبالم از 24 سال پیش شروع شد و مسیری طولانی را هم طی کردم. مثل هر مسیری پستی و بلندی‌هایی را تجربه کردم و لحظات خوب و بدی را پشت سر گذاشتم ولی حالا که به گذشته نگاه می‌کنم، بی‌تردید می‌گویم که ارزشش را داشت.صفایی خاطرنشان کرد: شانس این را داشتم تا بتوانم خودم را وقف حرفه‌ای کنم که عاشقش بودم. چیزی که بیش از همه مرا خوشحال می‌کرد؛ یعنی والیبال. وقتی کودک بودم، در شهرستان کوهدشت استان لرستان و باشگاه شهید عالیپور والیبال بازی می‌کردم. به مسابقات استانی و کشوری رفتم، به اردو تیم ملی نوجوانان دعوت شدم تا اینکه توانستم تجربه بازی در مهمترین و بزرگترین بازی‌های ملی و باشگاهی را پیدا کنم.پشت خط زن سابق تیم ملی والیبال ایران عنوان کرد: به گذشته که نگاه می‌کنم، می‌بینم که به دلیل تمام موفقیت‌هایی که کسب کردم، چه انسان خوشبختی هستم؛ نه فقط به خاطر کسب جام‌های والیبالی که از لحاظ شخصیتی نیز توانستم رشد کنم. برای من روز دشواری است ولی نه یک روز غم انگیز. خودم را انسان خوش شانسی می‌دانم که توانستم تا به اینجا برسم.
مربی جدید تیم والیبال سایپا گفت: از والیبال ممنونم که اجازه داد بخشی از این ورزش فوق‌العاده باشم. از اینکه اجازه داد زندگی پر از عشق و شور و هیجان را تجربه کنم از آن تشکر می‌کنم. والیبال روزها و لحظات شادی را به من تقدیم کرد و اجازه داد به عنوان یک ورزشکار و انسان رشد کنم. این رشته جذاب به من اجازه داد که لحظات زیبایی را با انسان‌هایی باورنکردنی تقسیم کنم.وی تصریح کرد: خیلی واضح می‌دانم که این نقطه پایان نیست. سفرم اینجا به اتمام نخواهد رسید. این مسیر ادامه دارد و مطمئنم که به زودی بار دیگر یکدیگر را ملاقات خواهیم کرد. زمین والیبالی که اجازه داد به عنوان یک والیبالیست رشد کنم را ترک خواهد کرد. زمین 9در9 که همیشه مدیونش هستم و شک ندارم که دلتنگش خواهم شد.