بزرگنمايي:

آریا جوان - ایسنا / جشنواره فیلم فجر پس از 10 روز در حالی به کار خود پایان داد که حسرت تماشای فیلم «قاتل و وحشی» حمید نعمت الله پس از پنج سال باز هم بر دل اهالی رسانه باقی ماند و آن‌ها در روز آخر تنها با فهرستی تعجب‌برانگیز ‌و غیرمنتظره از نامزدهای دریافت جایزه در برخی رشته‌ها راهی خانه‌هایشان شدند.
نمایش فیلم‌های چهل‌وسومین جشنواره فیلم فجر روز یکشنبه 21 بهمن‌ماه برای اهالی رسانه و منتقدان در دهمین روز جشنواره در سینمای رسانه‌ها (مرکز همایش‌های برج میلاد) با نمایش دو فیلم باقیمانده از بخش سودای سیمرغ به پایان رسید. ( سینماهای مردمی نیز امروز ادامه دارد) 
دهمین روز جشنواره به سیاق روزهای قبل به نام دو بازیگر فقید، هوشنگ حریرچیان و حسین خانی‌بیگ برپا شد و آنونسی به یاد این دو هنرمند پیش از نمایش فیلم‌ها پخش شد.
 روز یکشنبه دو فیلم «خدای جنگ» و «گوزن‌های اتوبان» به نمایش درآمدند که اولی نظرهای مثبت بیشتری را جلب کرد اما دومی با وجود موضوع جذابی که داشت آنچنان که باید رضایت خبرنگاران و منتقدان را کسب نکرد.
دست اندرکاران فیلم «خدای جنگ» -که به مقطع خاص از دوران جنگ تحمیلی و راه اندازی تاسیسات موشکی اشاره دارد - علاوه بر اینکه میزبان محمد جواد ظریف (معاون راهبردی رئیس جمهور) بودند، ماکت موشک بزرگی را به نام «خدای جنگ» در محوطه بیرونی مرکز همایش‌ها جانمایی کرده بودند.
 فیلم «گوزن‌های اتوبان» که به پشت پرده‌های زندگی بلاگری در فضای اینستاگرام ارتباط دارد با پایان‌بندی‌ای که داشت برای تماشاگران زیادی نامفهوم ماند.

اما مهم‌ترین اتفاق روز گذشته اعلام نامزدهای دریافت سیمرغ بلورین جشنواره بود که در موارد زیادی دور از انتظار و بحث‌برانگیز بودند. ‌
از نگاه اهالی رسانه و منتقدانی که فیلم‌های جشنواره را در طول 10 روز تماشا کردند نامزد شدن بعضی فیلم‌ها در رشته‌های متعدد پرسش برانگیز بود و از آن سو نادیده گرفته شدن چند فیلم حیرت انگیز.
البته بعد از آنکه فیلم «پیرپسر» در جشنواره نمایش داده شد تعداد قابل توجهی از فیلم‌های بخش مسابقه دیگر اصلا به چشم نمی‌آیند به همین دلیل نامزدی آن‌ها در برخی از رشته‌های کسب سیمرغ بلورین تعجب برانگیز شده است.
یکی دیگر از اتفاق‌های مهم روز آخر جشنواره اطمینان از منتفی شدن قطعی نمایش «قاتل و وحشی» در جشنواره است. اگرچه تا آخرین لحظه‌ها گمانه‌زنی برای نمایش آن وجود داشت ولی این اتفاق نیفتاد و پرونده جشنواره هم بسته شد، البته جشنواره‌ای که فرصت نمایش فیلم های چون «پیرپسر»، «غریزه» و «لاک پشت» را فراهم کرد. 
 در روز پایانی، نتیجه آراء مردمی بار دیگر اعلام شد که همچنان هفت فیلم در مسیر نهایی این رأی‌گیری هستند و روز دوشنبه همزمان با مراسم اختتامیه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران معرفی خواهد شد.
اما از مسائل مربوط به فیلم‌های جشنواره که بگذریم که به یکسری حاشیه‌های جنبی از سینمای رسانه می‌رسیم.
در روزهای گذشته برخی گپ و گفت‌ها با خبرنگاران و روزنامه نگاران نشان می‌دهد که تقریباً بسیاری از آن‌ها بخصوص خبرنگاران باسابقه‌تر از وضعیت نشست‌های مطبوعاتی فیلم‌های جشنواره گله‌مند هستند تا جایی که بعضی‌ها ابراز امیدواری می‌کنند سال آینده بساط این نشست‌ها جمع شود.
یکی از معایب برگزاری نشست‌های مطبوعاتی جشنواره به سالن برگزاری این نشست‌ها برمی‌گردد که از دوران کرونا به اجبار به همان سالن نمایش فیلم منتقل شد و بعد از آن هم ادامه پیدا کرد. پراکندگی حاضران در این سالن، فراهم نبودن امکان طرح پرسش شفاهی، تبدیل شدن نشست مطبوعاتی به جلسه تشویق گاه و بی‌گاه و احساساتی عوامل فیلم‌ها از سوی بعضی خبرنگارها یا شاید هم شبه خبرنگارها از جمله دلایلی است که کیفیت و جذابیت نشست‌های مطبوعاتی را از بین برده است.
همین مورد تشویق کردن در چند جلسه کار را به جایی رساند که مجری نشست بیان کرد، فیلمساز با فامیلش به جشنواره آمده است. این اتفاق در زمان اعلام نامزدهای جشنواره هم تکرار شد و عوامل دو فیلم با حضور در نشست و تشویق‌های پر سر و صدا هنگام خوانده شدن نام فیلمشان، وجاهت یک نشست خبری برای اعلام اسامی نامزدها را از بین بردند.
 یکی دیگر از مشکلات امسال جشنواره فیلم فجر در سینمای رسانه‌ها، نبود فضایی است که خبرنگاران و روزنامه نگاران و عکاسان بتوانند کار خود را برای تهیه و انتشار گزارش، عکس‌ و فیلم در فضایی مناسب با اینترنت پرسرعت انجام دهند. بسیاری از خبرنگاران سینما حتما به یاد می‌آورند که در سال‌های نه چندان دور در راهروهای جنبی سالن اصلی مرکز همایش‌های برج میلاد میز و صندلی‌هایی در طول راهرو کنار هم چیده می‌شد که در روی هر کدام از آن‌ها سیستم‌های کامپیوتری برای استفاده خبرنگاران و عکاسان مهیا بود و در گوشه دیگر راهرو هم میزهایی چیده می‌شد تا فرصتی برای استراحتی کوتاه برای خبرنگاران وجود داشته باشد اما تمام این فضا در چند سال اخیر به جاگذاری غرفه برای رسانه‌ها و همینطور اسپانسرهای جشنواره اختصاص یافته که در بعضی روزها و ساعت‌ها منظره‌ای شبیه بازار شام را در جشنواره به وجود می‌آورد. به نظر می‌رسد بهتر است برای دوره‌های آینده اختصاص غرفه به‌ خبرگزاری‌ها و سایت‌های خبری دقیق و کارشناسانه بررسی و حتی از خود اهالی رسانه نظرسنجی شود تا شاید مسئولان جشنواره در این زمینه تصمیم دیگری بگیرند که بیش از هر چیز به ماهیت و کیفیت حضور اهالی رسانه کمک بیشتری کند.
 نکته دیگر اینکه ضروری است حرمت سینمای رسانه‌ها بیش از گذشته رعایت شود تا اینطور نباشد که هر فرد علاقه‌مند به حضور در جشنواره و نه صرفا برای تماشای فیلم، با یک تلفن به راحتی بتواند به محل اصلی جشنواره یا همان کاخ جشنواره وارد شود.
جشنواره امسال در حالی به آیین پایانی می‌رسد که تصمیم‌های مثبتی برای برگزاری اختتامیه گرفته شده است؛ از جمله اینکه صندلی میهمانان و خبرنگاران و هنرمندان شماره‌دار شده و قرار است در زمان برگزاری مراسم جای هرکس مشخص باشد تا مثل برخی سال‌های گذشته شاهد هجوم افرادی غیرهنری و غیرسینمایی که به طریقی کارت ورود به اختتامیه را به دست آورده‌اند به سالن برگزاری مراسم اختتامیه نباشیم.
برای اختتامیه در خبری غیر رسمی در تلویزیون اعلام شد مجری اختتامیه محمدرضا شهیدی‌فر است.
شب افتتاحیه جشنواره، فرزاد حسنی با کنایه یادآوری کرد که مجری اختتامیه همیشه آقای شهیدی فر است اما انتخاب او با توجه به اظهار نظرهایش در اختتامیه‌های چند سال قبل خطاب به هنرمندان قابل تأمل است.