آریا جوان - ورزش 3 /هواداران پرسپولیس با وجود ناکامی‌های متوالی قبل از دربی پشت بازیکنان ایستادند تا نتیجه دلخواه‌شان را بگیرند.
 فوتبال را در تمام جهان یک ورزش کاملا غیرقابل پیش‌بینی می‌خوانند و اتفاقا همین ویژگی را از عوامل اصلی جذابیت این ورزش می‌دانند. در فوتبال تا دل‌تان بخواهد می‌شود از نتایج عجیب و غریب گفت، از کامبک‌های همیشگی که هر بار در کمال ناباوری رخ می‌دهند و با وجود تکرار مداوم این لحظات دراماتیک، باز هم هر بار این ورزش جذاب، هواداران خود را با خلق یک شگفتی جدید سورپرایز می‌کند. برای بازگشت‌های باشکوه و غیرقابل انتظار به مسابقات، بیش از هر نکته تاکتیکی و تکنیکی، تیم شما نیاز به روحیه برتری و ژن برنده بودن دارد. اگر فوتبال در تمام جهان یک بیزینس، توامان درگیر با روحیات و عواطف انسانی است، در فوتبال ایران هنوز بیزینس معنا ندارد و این مسائل روحی و روانی است که می‌تواند بر هر چیزی غلبه کند؛ شاید حتی بر تاکتیک مربیان!
در فوتبال ایران اما خلق این شگفتی‌ها بیش از بقیه حول محور یک تیم رقم می‌خورد، پرسپولیس. تیمی که بعد از برتری دقیقه 6+90 مقابل سپاهان در لیگ هفتم و کسب قهرمانی، انگار کلمه دراماتیک را با هویت خود عجین کرده است. این تیم برد حماسی کم ندارد و به همین دلیل تماشاگران آن‌ها همیشه تا ثانیه‌های پایانی در استادیوم می‌مانند.
برای توصیف روحیات پرسپولیس باید از همان جمله کلیشه‌ای استفاده کرد، «امید آخرین چیزی است که در اردوگاه سرخ‌پوشان می‌میرد»؛ برای اثبات این جمله تا دل‌تان بخواهد مثال داریم. برد منجر به قهرمانی مقابل سپاهان، کامبک فراموش نشدنی با هت‌تریک ایمون زاید و همین فصل پیش، تغییر دادن باخت سه بر صفر با پیروزی چهار بر سه مقابل استقلال خوزستان طی کمتر از 30 دقیقه! همه این‌ها یک پیام دارد، اینکه اگر میانگین سنی بازیکنان پرسپولیس به عدد 32 رسیده، اگر بازیکنان کلیدی خود را از دست داده و با تغییرات مکرر کادر فنی خود مواجه شده‌اند، اگر مشکلات باشگاهی حداقل در فصل جاری یقه این تیم را گرفته، هنوز اما احساسات تیمی این تیم و هوادارانش به قوت خود باقی مانده و روحیه برتری را در ژن پرسپولیس نشانده است؛ اگرچه نباید فراموش کنیم که هرچه به سمت حرفه‌ای‌تر شدن فوتبال برویم، دخالت احساسات در نتایج کمتر خواهد شد و این همان چیزی است که موجب ناکامی پرسپولیس در لیگ نخبگان در مقابل دیدگان 70 هزار تماشاگر خود می‌شود. جایی که پول و حرفه‌ای‌گری النصر عربستان قدرت خود را به رخ پرسپولیس کشید و نشان داد که برای رشد کردن چاره جز حرفه‌ای شدن وجود ندارد.

در دربی 105 که منجر به پیروزی دوباره سرخ‌ها مقابل رقیب سنتی شد و آبی‌ها دوباره نتوانستند به برتری برسند، پرسپولیس باز هم برخی از مهره‌های کلیدی خود مثل اوستون اورونوف، فرشاد احمدزاده، سعید صادقی و وحید امیری را به دلیل مصدومیت یا محرومیت در اختیار نداشت و البته این وضعیت در تیم آبی‌پوش نیز وجود داشت و آنها نتوانستند از سیدابوالفضل جلالی، ایمان سلیمی، مهرداد محمدی، مسعود جوما و ابوالفضل زمانی بهره ببرند.
آنچه مشهود است، اسماعیل کارتال هم کماکان به ترکیب اصلی و مورد نظر خود نرسیده که البته با توجه به کمبود زمان و مصدومیت پی در پی بازیکنان، نمی‌توان در این خصوص فعلا انتقاد زیادی به او داشت. بنابراین، باز هم پیش از یک مسابقه بزرگ اردوگاه سرخ‌ها بعد از 19 روز ناکامی، به سراغ اسلحه همیشگی خود رفت؛ بهره بردن از روحیه برنده و گره زدن نتیجه این مسابقه مهم (دربی) با احساسات هوادارانش که موجب انگیزه دو چندان برای بازیکنان شد و در نهایت هم آنچه دلخواه نیمه قرمز تهران بود، رقم خورد.
در این میان البته باید رفتار تماشاگران پرسپولیس را در مواقع بحرانی در فضای احساسی فوتبال ایران، رفتاری نسبتا بالغانه دانست؛ جایی که آن‌ها در ماجرای رعایت سقف قرارداد و از دست دادن چند مهره کلیدی رضا درویش را مقصر می‌دانند و به آن انتقاد دارند، اما در عین حال موفقیت‌های چند سال اخیر تیم‌شان در کنار همین مدیر را نیز از یاد نبرده‌اند. موشکافی آن‌ها برای پیدا کردن دلایل عدم استمرار موفقیت همیشگی سرخ‌ها، آن‌ها را به اتحاد در حمایت از بازیکنان خود رسانده است؛ تا جایی که بعد از شکست چهار گله مقابل الهلال، بعد از از دست دادن جام حذفی و لیگ نخبگان، طی رفتاری هوشمندانه انتقاد شدیدی را نداشتند و همین موضوع موجب اتحاد آن‌ها در مواقع حساس مثل دربی شد.
هواداران پرسپولیس بعد از گذراندن سال‌های بسیار بد در دهه هشتاد، دیگر هرگز نمی‌خواهند به آن روزها برگردند. آن‌ها به خوبی می‌دانند که مهم‌ترین دلیل آن روزهای سیاه، عدم ثبات در ارکان باشگاه بود و حالا به راحتی به دام نمی‌افتند. فرهنگ حمایت درست توسط هواداران از تک تک ارکان باشگاه در سکوهای این تیم جا افتاده و موجب آرامشی مثال‌زدنی در روزهای حساس شده است. در همین فصل نیز پیش از مصاف برابر تراکتور قدرتمند، علی‌رغم وجود مشکلات عدیده و حضور کریم باقری روی نیمکت این تیم به‌عنوان سرمربی موقت، بار دیگر هواداران این تیم با کادر فنی، بازیکنان و حتی مدیریت هم‌سو شدند تا به پیروزی بزرگی دست پیدا کنند. در واقع آن‌ها به خوبی هوشیار هستند چه زمانی باید دست از انتقادات کشیده و حتی با کسانی که به آن‌ها منتقد هستند، در مسیر موفقیت تیمی صلح کنند تا نتیجه بگیرند.