بزرگنمايي:

آریا جوان - گاهی، فریاد زدن می‌تواند به آرام کردن سیستم عصبی، کاهش هورمون‌های استرس و آزاد کردن اندورفین‌ها برای بهبود موقت خلق‌و‌خو کمک کند. اما با آنکه فریاد زدن می‌تواند گاهی تسکین‌دهنده‌ای موقتی باشد، این به معنی تایید رفتار پرخاشگرانه نیست.

فریاد زدن می‌تواند گاهی روشی طبیعی برای آزاد کردن احساسات شدید و فعال کردن پاسخ جنگ یا گریز در بدن باشد. گاهی، فریاد زدن می‌تواند به آرام کردن سیستم عصبی، کاهش هورمون‌های استرس و آزاد کردن اندورفین‌ها برای بهبود موقت خلق‌و‌خو کمک کند. اما با آنکه فریاد زدن می‌تواند گاهی تسکین‌دهنده‌ای موقتی باشد، این به معنی تایید رفتار پرخاشگرانه نیست. همچنین تکرار فریاد زدن به تار‌های صوتی آسیب می‌زند و برای مقابله با استرس مزمن روش مناسبی نیست.
چرا می‌خواهیم فریاد بزنیم؟
دکتر آشوینی نادکارنی، استادیار روانپزشکی در دانشکده پزشکی هاروارد، به یاهو‌لایف می‌گوید: «فریاد زدن برای درمان سلامت روان پدیده جدیدی نیست.» آرتور جانوف، روانشناس در دهه 1960، این درمان اولیه را راهی برای تخلیه ضربه‌های عاطفی بیماران می‌دانست. جانوف درمان‌جو‌ها را تشویق می‌کرد تا فریاد بزنند و احساسات منفی‌شان را آزاد کنند.
نادکارنی می‌گوید که احساساتی مانند خشم و ناامیدی سیستم لیمبیک را فعال می‌کند. لیمبیک بخشی از مغز است که در نحوه بیان و تجربه احساسات نقش دارد. او می‌گوید، وقتی عصبانی یا ناراحت هستیم، آدرنالین افزایش می‌یابد و «حلقه‌های صوتی را تنگ می‌کند» و همین باعث می‌شود صدای ما بلندتر شود.
سامانتا سیلورمن، مددکار اجتماعی و متخصص ضربه‌های عاطفی، می‌گوید که افزایش آدرنالین ما را به «وضعیت تحریک‌شده» می‌کشاند و برای «مواجهه یا فرار از وضعیت» آماده می‌کند. درنتیجه، «جیغ زدن می‌تواند ظهور طبیعی این واکنش باشد» که راهی غریزی برای «بیرون کردن و دفع احساسات طاقت‌فرسا» به شمار می‌رود.
فریاد زدن چه مزایایی دارد؟
رها کردن احساسات می‌تواند مزیت‌هایی داشته باشد. سیلورمن می‌گوید: «فریاد زدن عصب واگ را که به تنظیم سیستم عصبی کمک می‌کند درگیر می‌سازد.» همچنین باعث کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و مهار پاسخ جنگ یا گریز می‌شود و بدن را آرام می‌کند.
به گفته سیلورمن، فریاد زدن هورمون‌های استرس را کاهش می‌دهد. بیان احساسات از طریق فریاد زدن کورتیزول را کاهش می‌دهد، تنش و اضطراب را کم می‌کند و به تسکین موقت می‌انجامد. او می‌گوید که فریاد زدن مانند ورزش کردن ترشح اندروفین، هورمون احساس خوشایند، را افزایش می‌دهد.
کجا فریاد بزنید؟
یاهو لایف می‌نویسد، فریاد زدن، باوجود اینکه می‌تواند گاهی برای بدن سودمند باشد، در ملا عام یا در جمع خانواده و دوستان پسندیده نیست. پس بهتر است این کار را در خودرو با شیشه‌های بالاکشیده، در کنسرت، وقتی سرتان را توی بالش فرو کرده‌اید، در تظاهرات، مسابقات ورزشی، وسط دریاچه یا اقیانوس، کنار ساحل و نزدیک امواج، در حمام، اتاق خشم، زیر آب یا در محلی که عایق صدا دارد انجام دهید.
فریاد زدن می‌تواند راهی موثر برای بیان احساسات منفی باشد و به‌شکل آنی و لحظه‌ای حالتان را بهتر کند. با این حال، معایبی هم دارد، به‌خصوص اگر به طور مکرر فریاد بزنید. فریاد زدن به تار‌های صوتی آسیب می‌زند و مشکلاتی مانند لارنژیت، التهاب و خستگی صوتی به دنبال دارد. اگر متوجه شدید که نیاز دارید مکرر فریاد بزنید، بهتر است سراغ روان‌درمانگر بروید تا به مساله شما رسیدگی کند.