بزرگنمايي:

آریا جوان - فرارو /استیو کالینز بیش از 60 سال پیش شروع به جمع آوری پروانه‌ها کرد و او اکنون مجموعه‌ای از 4.2 میلیون پروانه از 900 گونه دارد. بزرگ‌ترین ترس او این است که هدف نیک او ادامه پیدا نکند، زیرا دیگر نمی‌تواند تحقیقات را ادامه دهد و زیستگاه طبیعی پروانه‌ها را حفظ کند.
چیزی که بیش از شش دهه پیش به عنوان یک سرگرمی دوران کودکی آغاز شد، به بزرگترین مجموعه پروانه‌های آفریقا در حومه پایتخت کنیا منجر شد.

استیو کالینز 74 ساله در غرب کنیا به دنیا آمد و بزرگ شد. در سن 5 سالگی، او مجذوب پروانه‌ها شد و شروع به ساخت مجموعه‌ای کرد که به بیش از 4.2 میلیون پروانه رسیده است.
کالینز گفت: والدینم ما را تشویق کردند که پس از بازدید از کنگو به دنبال پروانه‌ها بگردیم. او در طول 20 سال فعالیت خود به عنوان یک کشاورز، اوقات فراغت خود را به تحقیق اختصاص داد و موسسه تحقیقات پروانه آفریقایی را در سال 1997 تاسیس کرد.
اکنون با کمبود فضا و زمان، امیدوار است که کلکسیون پروانه خود را به نسل بعدی بسپارد.
در زمینی به وسعت 1.5 هکتار مملو از گل و درخت صد‌ها پروانه از گلی به گل دیگر می‌رقصند و گاهی روی دست کالینز فرود می‌آیند.
مجموعه او خصوصی است، اگرچه در ابتدا زمانی که او آن را به عنوان یک مرکز آموزشی بین سال‌های 1998 و 2003 اداره کرد، برای عموم باز بود.
کالینز 1.2 میلیون پروانه از سراسر آفریقا دارد که با ظرافت در قاب‌ها سنجاق شده و در ردیف‌هایی از قفسه‌ها و 3 میلیون دیگر در جعبه‌ها نگهداری می‌شوند.
او گفت: آنها باید در فضا‌های تاریک نگهداری شوند. شکل نگهداری همچنین تضمین می‌کند که پروانه‌های خشک شده توسط سایر حشرات، انگل‌ها و شکارچیان خورده نمی‌شوند.
جولیان بیلیس، بوم شناس متخصص در آفریقا و استاد دانشگاه آکسفورد بروکس، گفت که طی دو دهه پروانه‌هایی را برای کالینز جمع آوری کرده است.
وی گفت: بخش بزرگی از این مجموعه وجود دارد که کاملاً غیرقابل جایگزین است، زیرا بخش بزرگی از زیستگاه آفریقا در حال نابودی است. آفریقا در برابر تغییرات آب و هوایی آسیب پذیر است و دوره‌های خشکسالی طولانی مدت و سیلاب‌های جدی جنگل‌ها و دیگر زیستگاه‌های پروانه‌ها را از بین می‌برد.
جولیان بیلیس پیشنهاد دیجیتالی کردن مجموعه را برای دسترسی به آن در سراسر جهان داد.
او گفت، هر کسی که آن را به دست بگیرد باید موسسه‌ای باشد که به خوبی پایه گذاری شده باشد، بودجه خوبی داشته باشد و امن باشد.
اسکات میلر، حشره شناس در موسسه اسمیتسونیان، تقریبا 30 سال پیش با کالینز آشنا شد. او گفت که چنین مجموعه‌هایی اطلاعات حیاتی را ارائه می‌دهند که می‌تواند تغییرات محیطی را طی 60 سال نشان دهد.
کالینز نگران است که به زودی دیگر نتواند تحقیقات خود را ادامه دهد. او گفت که پرارزش‌ترین پروانه‌اش 8000 دلار قیمت دارد که او آن را از چشم‌ها دور نگه می‌دارد، نگران سرقت احتمالی است و امیدوار است که مجموعه را به یک فرد یا موسسه تحقیقاتی بفروشد.
هزینه‌های اداره موسسه او زیاد است. بودجه سالانه‌ای که در سال 2009 در وب سایت انجمن Lepidopterists of Africa ثبت شد، 200000 دلار بود.
کالینز تخمین می‌زند که نمونه‌ها و سایر دارایی‌ها 8 میلیون دلار ارزش دارند.
استیو کالینز گفت: این سرگرمی من برای دهه‌ها بوده است و نمی‌توانم برای کار‌هایی که تاکنون انجام داده‌ام قیمتی قائل شوم. من در حال حاضر به دنبال این هستم که مطمئن شوم وقتی از این دنیا می‌روم، گونه‌ها در دستان امنی هستند.

supports HTML5 video