بزرگنمايي:

آریا جوان - آینده‌پژوهی که پیش از این ظهور آیفون و اینترنت را به درستی پیش‌بینی کرده بود، اکنون ادعا می‌کند که انسان‌ها می‌توانند تا سال 2030 به جاودانگی دست یابند.

ری کرزویل معتقد است پیشرفت‌های بیوتکنولوژی، هوش مصنوعی و نانوتکنولوژی به انسان‌ها اجازه می‌دهد بر پیری غلبه کنند و حتی آگاهی خود را به صورت دیجیتالی منتقل کنند. این پیش‌بینی جسورانه در حالی مطرح می‌شود که پیامدهای اخلاقی و اجتماعی عمیقی را به همراه دارد و بحث‌های گسترده‌ای را در مورد آینده بشریت برانگیخته است.
این ادعای هیجان‌انگیز به دلیل سابقه پیش‌بینی‌های درست این آینده‌پژوه در مورد تغییرات مهم فناوری، توجه دانشمندان و عموم مردم را به خود جلب کرده است.
کرزویل، که فارغ التحصیلMIT است، یکی از تأثیرگذارترین چهره‌ها در صحنه فناوری جهانی است. او از طریق اختراعات پیشگامانه خود، از جمله تبدیل متن به گفتار و شناسایی و تبدیل متن از تصاویر یا اسناد اسکن‌شده به متن دیجیتالی قابل ویرایش، جوایز معتبری مانند مدال ملی فناوری و نوآوری را دریافت کرده است.
او به عنوان مهندس ارشد در گوگل، سهم قابل توجهی از طریق هوش مصنوعی و سایر اشکال فناوری داشته است. کتاب‌های کرزویل، مانند «تکینگی نزدیک است» (2005) و کتاب آینده «تکینگی نزدیک‌تر است» (2025)، توضیح می‌دهند که چگونه فناوری می‌تواند جهان را تغییر دهد. با این حال، آخرین ادعای او این است که جاودانگی می‌تواند تا سال 2030 با ادامه پیشرفت هوش مصنوعی و بیوتکنولوژی به واقعیت تبدیل شود.
آینده جاودانگی: ایده‌های کرزویل در مورد هوش مصنوعی و زیست‌شناسی انسان
کرزویل پیش‌بینی می‌کند که پیشرفت‌ها در هوش مصنوعی، بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی به زودی به انسان‌ها اجازه می‌دهد تا بر پیری غلبه کنند. او این لحظه را «تکینگی فناوری» (یک نقطه فرضی در آینده، زمانی که هوش مصنوعی (AI) و دیگر فناوری‌های پیشرفته از هوش انسانی پیشی بگیرند و باعث تغییرات سریع و پیش‌بینی‌نشده در جامعه شوند(. می‌نامد، جایی که هوش مصنوعی و زیست‌شناسی انسان برای دستیابی به جاودانگی با هم ادغام می‌شوند.
کرزویل می‌گوید که پیشرفت‌های پزشکی هر سال بیش از یک سال به طول عمر ما اضافه می‌کند، امید به زندگی را افزایش می‌دهد و در نهایت منجر به جاودانگی می‌شود. فناوری‌هایی مانند ژن‌درمانی، تحقیقات سلول‌های بنیادی و پزشکی بازساختی می‌توانند بیماری‌های مرتبط با سن را معکوس کرده و روند پیری را متوقف کنند و جاودانگی را ممکن سازند.
کرزویل همچنین آینده‌ای از «جاودانگی دیجیتال» را تصور می‌کند، جایی که انسان‌ها می‌توانند توانایی‌های شناختی خود را از طریق کاشت‌های عصبی افزایش دهند و حتی آگاهی خود را در قالب‌های دیجیتالی آپلود کنند و فراتر از بدن فیزیکی خود به زندگی ادامه دهند. این ایده سوالات عمیقی را در مورد هویت، زندگی و معنای انسان بودن مطرح می‌کند.
آیا جاودانگی بشریت را تغییر شکل خواهد داد؟ پیش‌بینی جسورانه کرزویل و پیامدهای آن
پیش‌بینی جسورانه کرزویل در مورد جاودانگی، بحث‌های قابل توجهی را در مورد آینده برانگیخته است. در حالی که فناوری‌های نوظهور مانند هوش مصنوعی و بیوتکنولوژی ممکن است عمر انسان را طولانی‌تر کنند، اما می‌توانند مشکلات جدی مانند تراکم جمعیت و افزایش فشار بر منابعی مانند غذا، آب و مسکن را نیز ایجاد کنند.
علاوه بر این، مفهوم آپلود آگاهی انسان در ماشین‌ها، درک ما از معنای انسان بودن را به چالش می‌کشد. نگرانی دیگر این است که ممکن است جاودانگی فقط برای ثروتمندان در دسترس باشد، که این امر نابرابری‌های اجتماعی را تشدید می‌کند. اگر جاودانگی به دست آید، منجر به بحث‌های پیچیده اخلاقی و اجتماعی خواهد شد.