آریا جوان - برترین ها / جواد عزتی بازیگری است که توانایی ایفای نقش های مختلف از کمدی تا درام را دارد و در این ژانرها نمونه‌های موفقی را بازی کرده است.
نگاهی به کارنامه جواد عزتی به بهانه سریال «وحشی»

جواد عزتی بازیگری است که توانایی ایفای نقش های مختلف از کمدی تا درام را دارد و در این ژانرها نمونه‌های موفقی را بازی کرده است.
به گزارش فیلم نت نیوز، در تاریخ سینمای ایران گهگاه به بازیگرهایی برمی‌خوریم که به اصطلاح دوربین دوستشان داشته و از یک شیرینی ذاتی برخوردار هستند. از طرف دیگر، دسته دیگری هم هستند که توانایی ایفای هر نقش در هر ژانری را داشته و در یک نقش خاص کلیشه نمی‌شوند. جواد عزتی یکی از شاخص‌ترین بازیگران هر دو گروه است که در کارنامه بازیگری‌اش تعداد زیادی فیلم و سریال در ژانرهای مختلف دیده می‌شود. او که نوروز امسال تمساح خونی را به عنوان بازیگر و کارگردان روی اکران داشت، به زودی شاهد بازی‌اش در سریال «وحشی» به کارگردانی هومن سیدی خواهیم بود که از طریق پلتفرم فیلم‌نت در اختیار مخاطبان قرار می‌گیرد. حال به این بهانه نگاهی به تعدادی از شاخص‌ترین بازی‌های او در مدیوم‌های مختلف می‌اندازیم.
ماجرای نیمروز
تریلر سیاسی تماشایی محمدحسین مهدویان به لحاظ بازیگری چنته‌ پری داشت و غافلگیرکننده‌‌ترینشان هم جواد عزتی در نقش صادق بود. یک مامور امنیتی که مغز متفکر گروه به حساب آمده، در سکوت کارش را پیش برده و در عین حال به همه مظنون است. عزتی که گریم خوبی هم در «ماجرای نیمروز» دارد، این لایه لایه بودن صادق را به نحو احسن به تصویر کشیده و نشان داده که تنها بازیگری برای ایفای شخصیت‌های تیپیک و تک‌‌بعدی فیلم‌‌های کمدی نبوده و می‌‌تواند لقب مرد هزارچهره سینمای ایران را به خود اختصاص دهد.
هزار پا
یکی از پرتماشاگرترین آثار سینمایی جواد عزتی به کارگردانی ابوالحسن داودی که در آن نقش دزدی خرده‌ پا به نام منصور را ایفا می‌کند. از آن دسته تیپ-شخصیت‌‌هایی که عزتی در اجرای آن درخشان بوده و در این راه پارتنر فوق العاده‌ای هم به نام رضا عطاران دارد. زوجی مسلط بر زوایای سینمای کمدی که در اجرای شوخی‌‌ها و زمان‌بندی آن نمونه مشابهی در سینمای ایران ندارند. عزتی در خلق منصور به سراغ همان کلیشه‌‌های آشنا و محبوبی که خود خلق کرده رفته و از آن در این رابطه به بهترین شکل سود جسته است. از میمیک چهره و مظلوم‌‌نمایی گرفته تا نازک کردن صدا که انگار از ته حلق بیرون می‌‌آید.
شنای پروانه
یکی از بهترین ملودرام‌‌های اجتماعی یک دهه اخیر که بسیار مورد توجه منتقدان قرار گرفت اما به واسطه شیوع کرونا آنچنان که باید در اکران عمومی دیده نشد؛ فیلمی که یک جواد عزتی درخشان را در بطن خود دارد. در نقش قهرمان فیلم که برای رسیدن به حقیقت از دل آتش عبور کرده و در آخر به آرامش و رستگاری می‌رسد. وی دوگانگی حجت را در دو نیمه فیلم به خوبی درک کرده و به تصویر کشیده بدون آن که فاصله‌‌ای عمیق میان این دو بخش حس شود. عزتی برای این نقش تکیه زیادی به چشمان خود کرده تا جایی که نگاه ناباورانه‌‌اش هنگامی که اعتراف تکان‌دهنده دوست برادرش را می‌شنود، قلب تماشاگرانش را می‌لرزاند.
جهان با من برقص
یکی از محبوب‌‌ترین فیلم‌‌های سال‌های اخیر سینمای ایران به کارگردانی سروش صحت که بازیگران متعددی دارد و اغلب هم حضوری درخشان داشته‌اند. جواد عزتی یکی از آنها است که در نقش احسان ظاهر شده که به واسطه ازدواج همسر سابق‌‌اش با دوست قدیمی خود از او گله‌مند است. عزتی در نمایش تنش درونی احسان عالی ظاهر شده و در عین حال با ظرافت خاصی اندک شوخی‌های مربوط به احسان را اجرا می‌کند. برای مثال می‌‌توان به سکانس صبحانه کله پاچه خوردن شخصیت‌ها و شوخی‌های ظریف و بامزه احسان با دوستان خود نگاه کنید.
آتابای
ملودرام عاشقانه‌‌ای که جای آن در کارنامه بازیگری جواد عزتی خالی بوده است. او در نقش یحیی که شخصیتی مکمل به حساب می‌آید بازی کرده اما در برخی از سکانس‌‌های کلیدی فیلم حضور دارد؛ دوست آتابای که زمانی عاشق خواهر آتابای بوده و حال همسرش را به واسطه سرطان از دست داده است. سکانس‌های گپ زدن او با دوست قدیمی‌اش بیرون از مسجد و نیز درددل شبانه‌‌شان کنار دریاچه نمک خشک شده، عالی از کار درآمده است به ویژه اینکه عزتی ترک زبان نبوده و صرفا با تمرین بسیار موفق به ادای دیالوگ‌‌های خود به گونه‌‌ای ملموس و باورپذیر شده است.
تنگه ابوقریب
عزتی در ادامه حضورش در نقش‌های متفاوت و ژانرهای مختلف، در «تنگه ابوقریب» ایفاگر نقش مجید یکی از قهرمان‌های فیلم است که با وجود داشتن برگه مرخصی و تنها با دیدن شرایط آشفته و نابرابر حاکم بر منطقه از رفتن به شهرهای خود منصرف شده و وارد نبردی جانانه می‌شوند. مجید شخصیتی درونگرا داشته و با پیشرفت داستان به آرامی پوست انداخته و به بهترین شکل همذات‌پنداری تماشاگر را برمی‌انگیزاند. نکته مهمی که در بازی او به چشم می‌خورد، به اندازه بازی کردن و فرار از اغراق است. آن هم روی پرده سینما و کادر اسکوپ که جزییات کاملا به چشم آمده و ذره‌ای اغراق از چشم تماشاگر دور نمی‌ماند.
زخم کاری
این سریال که در چهار فصل تولید شده، بسیار متکی بر قهرمان خود مالک است که ایفای آن را عزتی به عهده دارد. مرد جوان جاه‌طلبی که سال‌ها از سوی آدم‌های مختلف تحقیر شده و حال به واسطه یک اتفاق فرصت تلافی آن را پیدا می‌کند. دگردیسی مالک در طول فصول مختلف، به گونه‌ای است که بازیگری کاربلد و توانا را می‌طلبیده و آن بازیگر هم کسی جز جواد عزتی نیست. او به خوبی پوسته بیرونی نقش را شکافته و به لایه‌های درونی مالک نفوذ کرده است. آن هم به شکلی که اغراق شده جلوه نکرده و به باور تماشاگران خود بنشیند؛ از میمیک چهره و فرم لبخند زدن و تا زبان بدن که همگی در تناسب با یکدیگر بوده و به خلق شخصیتی درخشان منتهی شده‌اند.