بزرگنمايي:

آریا جوان - آخرین خبر / در عصری که جهالت مدرن، عالم و آدم را به سراشیب سقوط نزدیک نموده و بی عدالتی، ستم سالاری، معنویت ستیزی، اخلاق گریزی و هزاران فاجعه هولناک دیگر در جهان بیداد می کنند و آینده بشر هر روز تاریک تر شده، وحشت و ناامیدی رو به افزایش است.
منجی عالم، در چنین هنگامه ای، سردمداران را به زشتی کردارشان مؤاخذه خواهد کرد و بشر را فرا می خواند که سیطره جهانی عدالت را به تماشا بنشینند.
اما پیش از آن هنگامه طلایی، زمین دستخوش طغیانگری یک خون ریز می گردد!
خبر از غیبت امام زمان علیه‌السلام

1) امیرالمومنین علی علیه‌السلام در خطبه 150 نهج البلاغه می فرمایند:
«او سال های طولانی در پنهانی از مردم به سر می برد آنچنان که اثر شناساندن اثر قدمش را نمی شناسند گرچه در پیدا کردن اثر و نشانه هایش تلاش فراوان کنند.»(1)
2) امیرالمومنین علی علیه‌السلام در خطبه 182 می فرمایند:
«او پنهان خواهد شد در زمانیکه اسلام غروب می کند و چونان شتری در راه مانده، بر زمین می ماند و سینه به زمین می چسباند.»(2)
دو نکته در بیانات فوق حضرت امیرعلیه‌السلام بیشتر خودنمایی می کند:
الف) شتری که زانو به زمین زده عبارتی است که معنای ناتوانی و کم سود رسانی را بیان می دارد. امیرالمومنین علی علیه‌السلام با این استعاره وضعیت اسلام را در زمان غیبت امام عصر علیه‌السلام نشان داده اند. (3)
ب) عبارت امیرالمومنین علی علیه‌السلام مبنی بر اینکه قبل از ظهور امام زمان علیه‌السلام اسلام غروب می کند، با حدیثی از پیامبر(ص) که در آن ایشان بیان می دارند:
«اسلام در آغاز غریب بود و به غربت پیشین خود بازخواهد گشت» دارای قرابت کامل است . (4)
مهجوریت اسلام و قرآن
3) حضرت امیرعلیه‌السلام در خطبه 150 می فرمایند:
«به راه های چپ و راست رفتند و راه ضلالت و گمراهی پیمودند و راه روشن هدایت را گذاشتند.» (5)
این عبارات اشاره ای است به فرقه هایی که در اسلام از راه راست که مبتنی به کتاب و سنت الهی است منحرف و گمراه شده و به سوی افراط و تفریط گراییده اند و در زمان قبل از ظهور امام عصر علیه‌السلام در گوشه و کنار عالم در حال جولان دادن هستند. (6)
نشانه های قیام آخرالزمان
5) حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در خطبه 187 می فرمایند:
«هان! پدر و مادرم فدایشان باد! آنها از گروهى هستند که نام هایشان در آسمان‏ معروف، ولى در زمین گمنام اند. آگاه باشید شما آماده عقب گرد کردن امور خویش و گسیختگى پیوندها و سرکار آمدن خردسالان، و بى ‏تجربه‏‌گان و دون همتان خویشتن باشید!
این وضع زمانى پیش خواهد آمد که قرار گرفتن انسان مؤمن در زیر ضربات شمشیر براى ‏او از یافتن یک درهم پول حلال آسان تر است.
زمانى خواهد آمد که اجر و ثواب گیرنده از دهنده بیشتر است(زیرا دهنده در آن زمان از پول حرام و به خاطر ریا، تظاهر و اسراف ‏مى‏بخشد ولى گیرنده آن را در راه وظیفه شرعى خویش مصرف مى‏کند)
این به هنگامى رخ‏ خواهد داد که مست مى‏ شوید اما نه با شراب، بلکه بر اثر فراوانى نعمت و قسم مى‏خورید اما نه از روى ناچارى، دروغ مى‏ گوئید اما نه در اثر واقع شدن در تنگنا، این موقعى خواهد بود که بلاها و مصائب همچون بارى گران که بر پشت‏ شتران نهاده باشند و سنگینى جهاز گردن‏ آنها را مجروح کند، بر شما فشار وارد خواهند ساخت.
آه! این شکنجه و سختى چه طولانى است؟ و امید رهائى از آن چه دور!
اى مردم! این افسارهائى که از سنگینى بارها حکایت مى‏ کند از دست‏ بیندازید (دست‏ از افکار پراکنده و نظرات فاسد و پیروى و هوس هاى سرکش بردارید) و از گرد پیشواى خود پراکنده مشوید که سرانجام خویشتن را مذمت‏ خواهید کرد.
خود را در آتش فتنه‏اى که برافروخته ‏اید، میندازید، از این کار دورى گزینید و راهى را که به آن منتهى می شود رها سازید که به جان خودم سوگند حوادث دردناکى در پیش است که مؤمن در شعله‏ هایش هلاک مى‏ شود اما غیرمسلمان از آن سالم مى ‏ماند!
من در میان شما همچون چراغ در تاریکى هستم که هرکس به سوى آن روى آورد و کنارش ‏نشیند از نورش بهره ‏مند شود.
اى مردم! بشنوید و سخنانم را حفظ کنید!
گوش‏ هاى قلب خویش را باز کنید و گفته‏ هایم ‏را بفهمید!»(7)
ظهور فساد اجتماعی و اخلاقی و مسخ ارزش‌ها در آخرالزمان
7) حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در خطبه 156 چنین می‌فرمایند:
«پیامبر خدا (ص) فرمودند:‌ ای علی! همانا این مردم به زودی با اموال خود دچار فتنه و آزمایش می‌شوند و در دین‌داری بر خدا منت می‌گذارند، با این حال، انتظار رحمت او را دارند و از قدرت و خشم خدا خود را ایمن می‌پندارند.
حرام خدا را با شبهات دروغین و هوس‌های غفلت‌زا، حلال می‌کنند.
شراب را به بهانه این‌که آب انگور است و رشوه را به بهانه این‌که هدیه است و ربا را به بهانه این‌که نوعی معامله استریال حلال می‌شمارند».
8) حضرت امیرالمومنین علیه‌السلام در حکمت 102 درباره مسخ ارزش‌ها در آخرالزمان ، چنین می‌فرمایند:
«روزگاری بر مردم خواهد آمد که محترم نشمارند جز سخن‌چین را و خوششان نیاید جز از بدکار هرزه، ناتوان نشود جز عادل.
در آن روزگار، کمک به نیازمندان، خسارت و پیوند با خویشاوندان، منت‌گذاری و عبادت، نوعی برتری‌طلبی بر مردم است.
در آن زمان، حکومت با مشورت زنان، فرماندهی خردسالان و تدبیر خواجگان، اداره می‌شود.»
آینده اسلام و قرآن در آخرالزمان
9) ایشان در حکمت 369 نهج‌البلاغه، آینده اسلام و قرآن را تأسف‌بار می‌دانند و می‌فرمایند:
«روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن، جز نشانی و از اسلام، جز نامی باقی نخواهد ماند. مسجد‌ها در آن روزگار، آبادان، اما از هدایت، ویران است.
مسجدنشینان و سازندگان بنا‌ی شکوهمند مساجد، بدترین مردم زمین هستند که کانون هر فتنه و جایگاه هرگونه خطاکاری‌اند.
هر کس از فتنه بر کنار است، او را به فتنه بازگردانند و هر کس از فتنه، عقب‌مانده است، او را به فتنه‌ها کشاندند، که خدای بزرگ فرماید:«به خودم سوگند، بر آنها فتنه‌ای بگمارم که انسان شکیبا در آن سرگردان ماند» و چنین کرده است و ما از خدا می‌خواهیم که از لغزش غفلت‌ها درگذرد.»
جدال آخرالزمان
6) قسمتى از خطبه 138 به فتنه‏ هاى نزدیک ظهور امام زمان علیه‌السلام اشاره مى ‏فرماید:
«…تا اینکه جنگ و خونریزى سخت به (آیندگان از) شما رو آورد، به طوری که (چون شیر درنده خشمگین) دندان هایش را آشکار گرداند (جنگ هایى که واقع می شود آماده نابود کردن همه است، و یا شترى ماند) داراى پستان هاى پر از شیر که (آن جنگ مانند پستان شتر پستان هایش پر از شربت مرگ است) نوشیدن شیر آن (در اول امر به کام کسانی که وارد کارزار می شوند و امید فتح و فیروزى دارند) شیرین است و در آخر کار (که زد و خورد و کشتن و کشته شدن و مصائب آن همه را فرا خواهد گرفت) تلخ و بدمزه (رنج آور) است.» (8)
این آشوب آخرالزمان در آغاز برای فتنه جویان دلچسب و شیرین به نظر می رسد اما در نهایت چیزی جز کشتار و هلاکت برجای نمی ماند در آغاز جنگ، اهل جهالت به شوق می آیند و آفرین می گویند، ولی درنهایت با جنگی ویرانگر روبرو می شوند که همه را می سوزاند.
بنابراین، از نگاه حضرت علی علیه‌السلام در ظلمات این مبارزه دشوار، فرجامی تلخ نصیب آشوبگران خواهد شد و آتش پرشراره اش بسی سوزناک خواهد بود.
برگرفته از سایت آستان مقدس علوی
منابع:
1.نواب لاهیجانی. شرح نهج البلاغه. 1379.ص 656
2.انصاری. ترجمه و شرح نهج البلاغه .1345.ص 509
3.زمانی. ترجمه نهج البلاغه. 1373.ص 451
4.فیض الاسلام. ترجمه و شرح نهج البلاغه. 1351. ص 595
5.معادیخواه، خورشید بی غروب، 1373.ص 167
6.شریعتی. امامت در نهج البلاغه. صص 121-120
7. زمخشرى‏” در کتاب‏ “ربیع الابرار” در باب‏ “المال و الکسب” قسمتى از این‏خطبه را آورده. (مصادر جلد 2 صفحه‏479)
8. ترجمه و شرح نهج البلاغه (فیض الاسلام)